روزي پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) در كنار علي (علیه السلام) آرميد و سر مبارك آن حضرت (صلی الله علیه و آله و سلّم) بر روي پاي امام علي (علیه السلام) قرار داشت. امام (علیه السلام) كه هنوز نماز عصر خود را به جا نياورده بود، نتوانست خود را راضي كند كه پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم) را بيدار نمايد. بنابراين صبر كرد تا پيامبر (صلی الله علیه و آله و سلّم)، خود از خواب برخاست و امام (علیه السلام) را محزون ديد. چون سبب را دانست، دعا كرد كه خورشيد بار ديگر باز گردد و امام (علیه السلام) نماز خود را در وقت خود، ادا كند. اين واقعه كه در مسجد فضيح روي داد به "ردّ الشمس" يعني بازگشت خورشيد مشهور گشت.