العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > 3 شوال:
کشته شدن متوکل عباسی (247 ق)
در سال 247 هجري در شب چهارشنبه متوكل عباسي ملعون به دستور فرزندش به قتل رسيد مدت خلافت او 14 سال و ده ماه و عمر نحسش 41 سال بود.
متوكل بعد از واثق در سال 232 هجري به خلافت رسيد در ايام او لهو و لعب و طرب، مخصوصا در مجلس او بسيار زياد بود.متوکل عباسی فردی خبیث السیره بود و:
1-امیرالمؤمنین علی علیه السلام فرموده بود: «او کافرترین آل عباس می باشد.»؛
2- عمرو بن فَرَج را وال مدینه و مکه کرد و به او دستور داد کسی به آل ابی طالب احسان نکند و اگر کسی کوچکترین احسانی کرد سخت عقوبت شود، در این کار به حدی بر علویین سخت گذشت که لباس های آنان کهنه و پاره بود و پیراهن سالمی را برای نماز به نوبت می پوشیدند، تا متوکل به درک واصل شد؛
3- در همه جا امیرالمؤمنین علی علیه السلام را به بدی یاد می کرد و به آن حضرت جسارت می نمود؛
4- چندین بار قبر مطهر حضرت سیدالشهدا علیه السلام را خراب کرد و مجدداً بنا می شد، متوکل در راه زیارت حضرت سید الشهدا علیه السلام دست زوّار را قطع می کرد و یا می کشت تا جایی که تعداد کشته شدگان را 70هزار نفر نقل کرده اند.
به خاطر جسارت هایی که متوکل عباسی لعنة الله علیه به امیر المؤمنین علی علیه السلام کرد؛ پسرش منتصر عباسی چند نفر از غلام های خاص پدرش را مأمور کشتن او کرد و غلامان، متوکل را در حالی که مشغول خوردن شراب بود کشتند و او به درک واصل شد.
پس از کشته شدن متوکل مردم با پسرش بیعت کردند:
منتصر عباسی مردی ظاهراً رئوف و بر اهل بیت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم مهربان بود و بر عکس پدرش به آل ابی طالب احسان می کرد و به هیچ وجه متعرض ایشان نمی گشت.
منتصر زیارت امام حسین علیه السلام را آزاد کرد و مانع احدی نشد؛
او دستور داد فدک را به اولاد امام حسن و امام حسین علیه السلام رد کردند و اوقاف آل ابی طالب را آزاد کرد؛
منتصر دستور داد کسی متعرض شیعیان امیرالمؤمنین علی علیه السلام نشود، و برای علویین و علویّات مدینه اموالی فرستاد تا میانشان تقسیم شود.
_______________________
منبع: تقويم شيعه، ص 303
