العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > امام حسین (علیه السلام):
کربلا محل باز شدن عقده های دیرینه
بنی امیه بالاخره عقده های حقارت خود را توسط شخص پلیدی از خودشان، در کربلا با ریختن خون امام حسین علیه السلام و یارانش باز کردند و یزید پلید به خیال خود انتقام محکومیت جدش و کشته های بدر و احزاب و... را گرفت. چنانکه خود یزید ملعون در قالب شعری می گوید:
ای کاش پدران من، و آنهایی که در جنگ بدر کشته شدند می بودند و ناله های خزرج را از فرود آوردن نیزه ها می شنیدند، محمد با حکومت بازی کرد بر او وحی نه وحی نازل شده بود و نه از آسمان خبری داشت. من از قبیله خود نیستم اگر از فرزندان احمد انتقام نگیرم. آنچه را که او درباره پدران من انجام داد و انجام ندهم. ما خونی از علی طلب داشتیم و گرفتیم. ما در زمان خود بزرگان بنی هاشم را کشتیم و این کار با آنچه که آنها در برد نسبت به قبیله ما انجام دادند مساوی بود، ما آنها را به آنچه که در بدر نسبت به ما انجام داده بودند مجازات نمودیم و در روز احد هم آنها را پاداش دادیم . اگر پدران من آنچه را که من نسبت به فرزندان احمد در کربلا انجام دادم می دیدند هر آینه از کثرت شادی و سرور فریاد بر می آوردند و می گفتند: ای یزید! دست تو توانا باد! این انتقامی که از بنی هاشم گرفتم همان وصیتی است که پدرم به من نمود و من فرمان او را متابعت کردم و خواسته او را انجام دادم.
(ناسخ التواریخ، جزء سوم)
اگر چه صفحه تاریک عاشورا به نفع یزیدیان پلید نوشته شد ولی آن حضرت با شهادت افتخار آفرین خود و یارانش ، دودمان بنی امیه را برای همیشه در هم پیچید و نابود کرد و اسلام را با خون رنگین خود برای همیشه زنده نمود. چنانکه رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم فرمود:
« الاسلام نبوی الحدوث و حسینی البقاء» یعنی: بنای اسلام با نبوت است و بقای آن با حسین.
(بحار الانوار، ج44)
منبع: زیارت عاشورا و آثار معجزه آسای آن، ناصر رستمی لاهیجانی
