العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > آیت الله العظمی نوری همدانی (مدظله):
روزه بیماران و ضعفا
استفتائات ج1:
سؤال 252: در مواردی که از پزشک در مورد ضرر روزه سوال میشود، آیا فقط ضرر حتمی آن باید به اطلاع بیمار رسانده شود یا احتمال وجود خطر و ضرر نیز باید ذکر شود؟
پاسخ: خوف ضرر کافی است
سؤال 253 : ملاک در تشخیص ضرری که مانع از روزه میشود نظر دکتر است یا خود انسان؟
پاسخ: ملاک خوفی است که منشاء عقلائی ضرر است، از هر راه که پیدا شود.
استفتائات ج2:
سؤال207: پزشکان مریضی را از روزه گرفتن منع میکنند ولی خود شخص میداند که روزه برای او ضرر ندارد، چنین مریضی چه باید بکند؟
پاسخ: اگر گفتار پزشکان حتی احتمال ضرر که خوف ضرر است را در او ایجاد نکند روزهاش صحیح است و باید روزه بگیرد.
سؤال220: زنی که چندین سال یا حامله یا مرضعه بوده و نتوانسته روزه بگیرد و روزه برای او و یا بچهاش ضرر داشته است تکلیف او چیست؟ حتّی از خودش مال ندارد کفاره روزه را بدهد و آیا استمرار مرضعه یا حامله هم حکم مریض مستمر را دارد که قضای سال آخر را بگیرد یا حکم فرق میکند؟
پاسخ: در فرض سوال قضای سالهای قبل ساقط است و فقط اگر ضرر ندارد قضای سال آخر را بگیرد ولی هر وقت تمکّن پیدا کرد کفّاره روزههای سالهای قبل را بدهد.
