ترجمه آیت الله العظمی مکارم شیرازی

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

منزه شمار نام پروردگار بلندمرتبه‏ات را! (۱)

همان خداوندى كه آفرید و منظم كرد، (۲)

و همان كه اندازه‏گیرى كرد و هدایت نمود، (۳)

و آن كس را كه چراگاه را به وجود آورد، (۴)

سپس آن را خشك و تیره قرار داد! (۵)

ما بزودى (قرآن را) بر تو مى‏خوانیم و هرگز فراموش نخواهى كرد، (۶)

مگر آنچه را خدا بخواهد، كه او آشكار و نهان را مى‏داند! (۷)

و ما تو را براى انجام هر كار خیر آماده مى‏كنیم! (۸)

پس تذكر ده اگر تذكر مفید باشد! (۹)

و بزودى كسى كه از خدا مى‏ترسد متذكر مى‏شود. (۱۰)

اما بدبخت‏ترین افراد از آن دورى مى‏گزیند، (۱۱)

همان كسى كه در آتش بزرگ وارد مى‏شود، (۱۲)

سپس در آن آتش نه مى‏میرد و نه زنده مى‏شود! (۱۳)

به یقین كسى كه پاكى جست (و خود را تزكیه كرد)، رستگار شد. (۱۴)

و (آن كه) نام پروردگارش را یاد كرد سپس نماز خواند! (۱۵)

ولى شما زندگى دنیا را مقدم مى‏دارید، (۱۶)

در حالى كه آخرت بهتر و پایدارتر است! (۱۷)

این دستورها در كتب آسمانى پیشین (نیز) آمده است، (۱۸)

در كتب ابراهیم و موسى. (۱۹)