العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > حکایات دلنشین:
آیةالله بافقی (ره) مظهر توحید و توکی
عالم مجاهد حضرت آيةالله حاج شيخ محمدتقي بافقي(ره)پس از آزادي از زندان رضاشاه به شهر ري تبعيد شد.
روزي در منزل نشسته بود كه رئيس شهرباني شهر ري وارد شد و پس از سلام و اجازه جلوس، نزديك در اتاق نشست و عرض كرد: آقا! من از طرف مقامات مافوق خود مأموريت دارم، آن‌چه مورد احتياج شماست، فراهم كنم.
حضرت آيةالله بافقي مظهر توحيد و توكل بودند، ناراحت شده و گفتند: تو چهكارهاي كه ادعاي برآوردن جميع حوايج مرا مي‌كني؟
جواب داد: من رئيس شهرباني هستم.
ايشان گفتند: من الان احتياج دارم كه در اين هواي صاف و آفتابي ابري در صفحه آسمان ظاهر شود و براي طراوت زمين باران ببارد، تو مي‌تواني چنين خواستهاي را انجام دهي؟
جواب داد: نه نمي‌توانم!
ايشان گفتند: مافوق تو چه‌طور؟ مافوق مافوق تو و شاه مملكت چه‌طور؟
جواب منفي بود.
ايشان فرمودند: پس تو كه به عجز خود و همه سران مملكتي اقرار داري و به گدايي آن‌ها اعتراف مي‌كني، چگونه مي‌خواهي نيازهاي مرا برآوري؟ برخيز و ديگر از اين‌گونه حرف‌هاي شرك‌آميز نزن.
رئيس شهرباني خجل‌زده برخاست و دانست كه با اين مجسمه توكل و توحيد نمي‌تواند طرف شود.
منبع: سيماي فرزانگان/277
