العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > حکایات دلنشین:
جامعیـت علمی و معنوی آیةالله العظمی غروی اصفهانی (ره)
آيةالله‌العظمي بهجت(ره)که از شاگردان آيةالله‌العظمي شيـخ محمدحسين غروي اصـفهاني(ره)بودند، درباره استادشان چنين گفته‌اند: مرحوم آقا شيخ محمدحسين، طورى بود كه اگر كسى به فعاليت‌هاى علمى‌اش تـوجه مى‌كرد، تصور مى‌كرد در شبانه‌روز هيچ كارى غير از مطالعه و تحقيق ندارد، و اگر كسى از برنامه‌هاى عبادى ايشان اطلاع پيدا مى‌كرد، فكر مى‌كرد غير از عبادت به كارى نمى‌پردازد.
در كنار اين فعاليت‌هاى علمى، آن‌قدر مقيّد به برنامه‌هاى عبادتى بودند كه هركس اين‌ها را مى‌ديد، فكر مى‌كرد كه اصلاً به هيچ‌چيز غير از عبادت نمى‌رسد.
هر روز زيارت عاشورا و هر روز نماز جـعفر طيار از برنامه‌هاى عادى ايشان بود.
روزهاى پنج‌شنبه، طبق سنتى كه علماى نجف دارند و معمولاً روز پنج‌شنبه يا جمعه يك روضه هفتگى دارند، ضمن توسل به اهل‌بيت(علیهم السلام) كه زمينه‌اى بود براى ديدار دوستان و استادان و شاگردان با همديگر، مرحوم آقا شيخ محمدحسين در اين روضه‌شان مقيد بود كه خود پاى سماور بنشيند، و خود او همه كفش‌ها را جفت كند، و در عين حال، زبانش مرتب در حال حركت بود؛ خيلى تندتند يك چيزى را مى‌خواندند.
ما متـوجه نمى‌شديم كه اين چه ذكـرى است كه ايشان اين‌قدر در نشستن و برخاستن به گفتن آن مقيـد است.
منبع : برگي از دفتر آفتاب
