خبر بچه ممیز به پاکی یا نجسی

1 -يعني كسيكه خوب و بد را مي فهمد.

2- امام خمینی : هر چند تكليفش هم نزديك باشد.

خوئي، تبريزي، سيستاني: اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده نبايد حرف او را قبول كرد ولي بچه اي كه تكليفش نزديك است (سيستاني: بچه اي كه مميز است و پاكي و نجسي را به خوبي درك مي كند) اگر بگويد چيزي را آب كشيدم، در صورتي  كه آن چيز در تصرف او باشد يا (سيستاني: گفته) بچه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مي شود.

گلپايگاني، صافي: اگر بچه اي كه تكليفش نزديك است، به پاكي يا نجسي چيزي كه دست خودش مي باشد خبردهد، پذيرفته است (صافي: به شرط حصول اطمينان).

فاضل لنکرانی : بعيد نيست حرف او معتبر باشد .

بهجت: مگر اينكه انسان بداند آن را درست آب كشيده است .

وحید خراسانی : اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده، نمي شود حرف او را قبول كرد، ولي بچه مميز اگربگويد چيزي را آب كشيدم، در صودتي كه آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد،حرف او قبول مي شود.

شبیری زنجانی : اگر بچه بگويد چيزي را آب كشيده و از گفته او اطمينان حاصل نشود، نبايد حرف او را قبول كرد؛ ولي بچه مميز كه طهارت و نجاست را مي فهمد اگر بدانيم چيزي را آب كشيده، مي توان آن را پاك دانست، اگر چه اطمينان نداشته باشيم كه درست آب كشيده است .

شبیری زنجانی : اگر از قول او اطمينان حاصل نشود، بنا براحتياط بايد از آن اجتناب كرد.

مکارم شیرازی : هر گاه «ذواليد» يعني كسي كه چيزي در اختيار اوست خبر دهد كه آن چيز، پاك است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه، به شرط اينكه بالغ باشد، بنا براين خبردادن غير بالغ در اين باره قبول نيست، مگر اينكه اطمينان از گفته او حاصل شود.

سبحاني: در صورت وثوق، آب كشيدن مجدد لازم نيست.

مظاهري: لازم نيست دوباره آب بكشند.

3- امام خمینی : هر چند بعيد نيست اعتبار قول صبيّ مراهق.

خوئي، تبريزي، سيستاني: اگر بچه بگويد چيزي نجس است نبايد حرف او را قبول كرد ولي بچه اي كه تكليفش نزديك است (سيستاني: بچه اي كه مميز است و پاكي و نجسي را به خوبي درك مي كند) اگر بگويد  چيزي نجس است، در صورتي كه آن چيز در تصرف او باشد يا (سيستاني: گفته) بچه مورد اطمينان باشد حرف او قبول مي شود.

گلپايگاني، صافي: اگر بچه اي كه تكليفش نزديك است، به پاكي يا نجسي چيزي كه در دست خودش مي باشد خبر دهد، پذيرفته است (صافي: به شرط حصول اطمينان) و اگر به پاكي يا نجسي چيزي كه در دست اونيست خبردهد، گفته اش پذيرفته نيست.

بهجت، نوري: احتياط واجب آن است كه ار آن اجتناب كنند.

فاضل لنکرانی : بعيد نيست حرف او معتبر باشد.

شبیری زنجانی : اگر به قول او اطمينان حاصل  نشود، بنا براحيتاط بايد از آن اجتناب كرد.

وحید خراسانی : اگر بچه بگويد چيزي نجس است، نمي شود حرف او را قبول كرد، ولي بچه اي كه مميز است اگر بگويد چيزي نجس است، در صورتي كه آن بچه ثقه باشد و ظن بر خلاف گفته او نباشد، حرف او قبول مي شود.

مکارم شیرازی : هر گاه «ذواليد» يعني كسي كه چيزي در اختيار اوست خبر دهد آن چيز نجس است بايد قبول كرد، خواه عادل باشد يا نه، به شرط اينكه بالغ باشد، بنا براين خبردادن غير بالغ در اين باره قبول نيست، مگر اطمينان از گفته او حاصل شود .

سبحاني: در صورت وثوق بايد از آن اجتناب كنند.

 مظاهري: بايد از آن اجتناب كنند.