فتاوای آیةالله مکارم شیرازی

(مسأله2441) جايز است در موارد ضرورت نطفه مرد را با وسایلی گرفته و در رحم همسرش وارد كنند لكن بايد مقدمات آن مشروع و حلال باشد و از مقدمات حرام پرهيز شود.

(مسأله2442)  هرگاه نطفه مرد را در رحم همسرش وارد كنند (خواه با استفاده از مقدمات حلال باشد يا حرام) فرزندي كه از آن متولد مي شود حلال زاده است و متعلق به آن مرد و زن ميباشد و تمام احكام فرزند را دارد (مانند ارث و نفقه و غير آن).

(مسأله2443) جايز نيست نطفه مرد بيگانه را در رحم زني وارد كند، خواه با اجازه آن زن باشد يا نه و خواه شوهر داشته باشد يا نه و خواه شوهرش اجازه بدهد يا نه، و هرگاه چنين كنند و بچه اي از آن متولد شود، اگر اين عمل به طور شبهه انجام شده، مثل اين كه گمان مي كرد زن خود اوست و زن نيز گمان مي كرد نطفه شوهر اوست و بعد از آن معلوم شد چنين نبوده است، در اين صورت بچه متعلق به آن مرد و زن است و تمام احكام فرزند را دارد ولي اگر اين كار از روي علم و عمد انجام گيرد بچه اي كه از آن متولد مي شود فرزند آنها حساب نمي شود و احكام ارث و مانند آن را ندارد ولی احکام محرمیت نسبت به صاحب نطفه، زن و بستگانشان جاری می شود.

در ضمن پیوند تخمدان زن اجنبیه به همسر در صورت ضرورت مانعی ندارد و استفاده از مادر جانشین در جایی که بخاطر ضرورت نطفه زن و شوهر در بیرون رحم با هم ترکیب شده، آن هم مانعی ندارد؛ ولی با توجّه به این که این کار معمولاً مستلزم نظر و لمس نامشروع است تنها در حال ضرورت انجام گیرد.

شرح بیشتر را در کتاب احکام پزشکی نوشته ایم.