احکام >
ارتباط با نامحرم:
حکم ارتباط با مرد نامحرم در زمان عده مرجع تقلید آیةالله جوادی آملی (مدّظلّه)
سوال سلام
سوالی در مورد عده عقد موقت داشتم.
هنوز یک حیض یا یک ماه از عده عقد موقتم مانده بود. مردی درخواست عقد موقت داد، صراحتا نپذیرفتم اما آن مرد بدون جاری شدن صیغه عقد موقت، مرا در اغوش گرفت و لمس کرد. (لازم به ذکر است که عمل زناشویی انجام نشد) با آگاهی به درست نبودن این عمل و لزوم استغفار، آیا این ارتباط باعث حرمت عقدم با آن مرد می شود؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله)
جواب:بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
با تشکر از اعتمادتان به سایت انهار
بزرگوار
{۱} البته توبه و استغفار کنید و نه تنها آن شخص ایمانش ضعیف است و دست به حرکتی زده که نباید میزد ایمان شما هم ضعیف است؛ زیرا شما خودتان را در معرض او یعنی در معرض گناه قرار دادید چه بسا گناه شما بیش از گناه اوست زیرا مقدمه از شما شروع شده شما به آن شخص نزدیک شدهاید و وقتی او سراغ شما آمده اعتراض نکردید و خود را پس نکشیدید و متوقف شدید تا او هر کاری که بخواهد انجام دهد.
در هر صورت؛ شما این عمل را کوچک ندانید حتی اگر زنی بداند که مردی با لذت به او نگاه میکند نباید خود را معرض دید او قرار دهد چه برسد به اینکه اجازه بدهید او کارهایی را انجام دهد.
{۲} در هر صورت اگر آمیزشی صورت نگرفته پس از پایان عده ازدواج اشکال ندارد. والله عالم.
#اَللّهُمَّعَجِّللِوَلیِّکَالفَرَجَوَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ
اَللّهُمَ صَلَّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم وَ اَهلِک وَ الْعَنْ أعْدائَهُم أجْمَعِین.
سلام.
خیلی ممنونم بابت اینکه پاسخ دادین. اما به نظرم باید یک نقد هم به شما بکنم. مسلمان وقتی احساس اضطرار و نادانی می کنه به سراغ عالم می ره و سوال می پرسه. من در سیره عالمان بزرگ ندیدم که چون پاسخ این سوال قضاوت کننده و نامهربان باشن. خدا خیرتون بده که زمان می ذارین و به سوالات مردم جواب می دین. اما مهربانی، خوشرویی و قضاوت نکردن از موارد بسیار مهمیه که مدام در دین ما سفارش شده. قضاوت اینکه چرا و چگونه مورد سوال اتفاق افتاده و مجازاتش چیه، با خداست. کاری خارج از حدود الهی بوده؟ بله. سوال کننده این رو می دونسته و می خواسته در حدود الهی قدم برداره. شما از کجا می دونین که اسغفار نکرده؟ چقدر روایت داریم از سیره معصوم که سعی می کردن نادیده گرفتن رو پیشه خود کنن و می گفتن: شاید استغفار کرده باشد؟
من پاسخ شما رو برای سوال کننده و کسی که به شدت در اضطرار بود و در درگاه خدای خودش توبه کننده، ارسال کردم...نه تنها بهش آرامش نداد، بلکه حالش رو تا روزهای زیادی بد کرد.
امیدوارم این نقد باعث بشه برای دیگران با دقت بیشتری پاسخ بدید، چون حداقل یکبار دیگه در بین پاسخ ها همچین برخوردی از سایت شما دیدم
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
با تشکر از اعتماد مجددتان به سایت انهار
بزرگوار
از تذکری که دادید فی نفسه متشکرم اما این مطلب را بدانید که بنده قبل از اینکه پاسخگوی احکام شرعی شوم با بزرگان زیادی که برخی از آنها به رحمت خدا رفتهاند و برخی از آنها زنده هستند گفتگو داشتهام تا به بنده نصیحتهایی برای شکل پاسخگویی به احکام بفرمایند.
و بنده هم سعی کرده ام به نصیحتها عمل کنم.
حدوداً ۱۵ سال هست که سایت دارم با پیام شما تاکنون سه نفر به بنده انتقاد کردهاند و البته انشا شما بیادبانه نبوده ولی انشایی به تازگی به دستم رسیده که بیادبانه و توهین آمیز بود
حدود ۷ یا ۸ سال قبل هم شخص به بنده توهینهای زیادی کرد که با پیگیریهای فنی معلوم شد یک سنی در غرب کشور بود.
اما راجع به نحوه پاسخگویی به اهل سوال تا حدودی نصایح شما مفید هست اما شما بزرگوار هم در نصیحت خود کلیگویی کردهاید و تقریباً کمی احساساتی نوشتهاید
اما پاسخ بنده به شما
{۱} شما نوشتهاید این پیام از کسی هست در حالی که خودتان متن سوال را با دقت مطالعه کنید از هیچ کلمه و عبارتی معلوم نیست که این پیام برای کسی هست چون تمام ضمیرها را به خودتان دادهاید یعنی این نامه با زبان خود شما به بنده رسیده است.
گیرم که شما خودتان اهل فضل و پاسخگوی احکام شرعی باشید همانطوری که نصیحت کردهاید و معتقد هستید باید با گنهکار با خوشرویی برخورد کرد اگر چنین است که میفرمایید بهتر بود که انشاء بنده را که پاسخ سوال در آن هست منهای عباراتی که از بنده هست را ویرایش میکردید و به سوال کننده میدادید.
{۲} فرمودهاید که چقدر روایت داریم از سیره معصومین (علیهم السلام) که سعی میکردند گناه گناهکار را نادیده بگیرند میگفتند شاید استغفار کرده است در حالی که در حالات آقا رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) آمده است و كان (صلى الله عليه و آله و سلم) يغضب لربّه عزّ و جلّ، و لا يغضب لنفسه.
یعنی برای خدا غضب میکرد اما برای شخص خودش غضب نمیکرد
پس معلوم شد که آقا رسول اکرم برای خدا غضب میکرد اینطور نبوده که آن حضرت با همه افراد با چهره گشاده برخورد میفرموده است.
اتفاقاً آقا رسول اکرم (صلى الله عليه و آله و سلم) و حضرات معصومین (علیهم السلام) با عیوب و خطاهای گنهکاران سه نوع برخورد داشتهاند:
(۱) گاهی تغافل و تسامح و چشم پوشی میفرموده است و اجازه نمیدادند که گناهکار به خاطر گناهی که مرتکب شده شرمنده شود.
(۲) گاهی تذکر میدادند.
(۳) گاهی با تندی با گنهکاران برخورد میفرموده است.
امّا مواردی را که چشم پوشی می کردند، برخوردهای جاهلانه مردم نسبت به شخص آنها بوده است و مواردی که تذکر می دادند- نوعاً مسایل اخلاقی بوده و مواردی را با تندی برخورد می کردند نسبت به ارتکاب محرّمات و منکرات بوده است. و مورد سؤال شما از همین دسته سوم بوده و بنده هم طبق وظیفه: هم تذکر دادم هم توصیه به استغفار کردم هم ملامت کردم و نباید شما در این مورد به بنده ایراد بگیرید با عرض پوزش ایراد شما وارد نیست و شما اشتباه فرمودید.
البته از آنجایی که رهبران الهی همچون طبیب بودند. خود طبیبانه موارد را تشخیص می دادند و درمان می کردند و نمی توان گفت صرفاً روش آنها منحصر در سه دسته ی فوق بوده است، بلکه موارد دیگری را می توان برای آن فرض نمود. اما نقاط مشترک معصومین (علیهم السّلام) چنین بوده است که هرگز در پی کشف عیوب مردم نبودند و اگر عیبی را مشاهده می نمودند، نوعاً به یکی از سه روش فوق برخورد می کردند
آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السّلام) خبر دادند نجّاشی «یکی از یاران حضرت» در ماه رمضان شراب خورده است. حضرت (علیه السّلام) دستور دادند او را نزد امام آورند. حضرت ۸۰ ضربه شلاق بر او زدند. سپس دستور دادند یک شب او را زندانی کردند و روز بعد ۲۰ ضربه شلاق دیگر بر او زدند. نجّاشی به امام گفت: روز قبل حدّ شراب را بر من جاری ساختی و این ۲۰ ضربه شلاق اضافی برای چیست؟ حضرت (علیه السّلام) فرمودند: این بیست تازیانه به سبب آن است که تو در ماه رمضان چنین گناهی را انجام داده ای.
كافى، ج ۲، ص ۱۵۷ فروع كافى، ج ۷، ص ۲۱۶
پس بزرگوار این نیست که حضرات معصومین (علیهم السلام) با گناهکاران با روی گشاده برخورد میکردند البته با برخی از آنان چنین بوده ولی گناهکارانی که عفت اجتماعی را پایمال میکردند و بیحیایی میکردند مورد غضب و خشم حضرات معصومین (علیهم السلام) قرار میگرفتند.
بیشتر از این اطاله کلام نکنم. والله عالم.
زمان پاسخگویی تاریخ یکشنبه ۲۳ شهریور ۱۴۰۴ حدود ساعت ۱۹:۴۵
اَللّهُمَّعَجِّللِوَلیِّکَالفَرَجَوَالْعافِیَةوَالنَّصْرَ
اَللّهُمَ صَلَّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّد وَ عَجِّل فَرَجَهُم
وَ اَهلِک وَ الْعَنْ أعْدائَهُم أجْمَعِین.