جواب:بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِالله
با تشکر از اعتمادتان به پایگاه اینترنتی انهار
بزرگوار
ستمکاری و ظلم جایز نیست حتی به حیوانات.
بنابراین کسی که حیوانی را آزار دهد باید از گناهش توبه و استغفار کند و اگر توبه نکند مورد خشم خالق متعال میگیرد همسایه خود را نصیحت کنید که از گناهش توبه و استغفار کند.
احادیثی در باره ظلم نکردن به حیوانات:
{۱} روایت شده است که:
أَنَّ اَلنَّبِیَّ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) أَبْصَرَ نَاقَةً مَعْقُولَةً وَ عَلَیْهَا جَهَازُهَا فَقَالَ «أَیْنَ صَاحِبُهَا مُرُوهُ فَلْیَسْتَعِدَّ غَداً لِلْخُصُومَةِ.
آقا رسول اکرم (صلّی الله علیه و آله و سلإم) وقتى ماده شترى را دیدند که زانویش بسته شده و بارش همچنان بر پشت اوست، فرمودند: صاحب او کجاست؟ به او بگویید خودش را براى شکایت [این شتر در قیامت] آماده کند.
بحار الانوار، ج ۷، ص ۲۷۶.
{۲} به صورت حیوانات هم سیلی نزنید
پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) فرمودند:
لاَ تَضْرِبُوا اَلدَّوَابَّ عَلَى وُجُوهِهَا فَإِنَّهَا تُسَبِّحُ بِحَمْدِ اَللَّهِ
به صورت حیوانات نزنید؛ زیرا آنها حمد و تسبیح خدا مىگویند.
الکافی، ج ۶، ص ۵۳۸.
{۳} ملایمت و مدارا با حیوانات
آقا رسول اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) فرمودند
إِنَّ اَللَّهَ یُحِبُّ اَلرِّفْقَ وَ یُعِینُ عَلَیْهِ فَإِذَا رَکِبْتُمُ اَلدَّوَابَّ اَلْعُجْفَ فَأَنْزِلُوهَا مَنَازِلَهَا فَإِنْ کَانَتِ اَلْأَرْضُ مُجْدِبَةً فَانْجُوا عَنْهَا وَ إِنْ کَانَتْ مُخْصِبَةً فَأَنْزِلُوهَا مَنَازِلَهَا.
خداوند ملایمت و مدارا کردن را دوست دارد و بر انجام آن کمک مىکند. پس، هرگاه چارپایان لاغر را سوار شدید، آنها را در منزلهایشان فرود آورید. اگر زمین خشک و بى گیاه بود با شتاب از آن بگذرید و اگر سرسبز و پر علف بود، آنها را در آن جا استراحت دهید.
الکافی، ج ۲، ص ۱۲۰.
{۴} نگهداری صحیح از چارپایان
پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) فرمودند:
ارْکَبوا هذهِ الدَّوابَّ سالِمَةً واتَّدِعُوها سالِمَةً، ولا تَتَّخِذوها کَراسِیَّ لأحادیثِکُم فی الطُّرُقِ والأسْواقِ، فَرُبَّ مَرْکوبَةٍ خَیرٌ مِن راکِبِها وأکْثَرُ ذِکْرا للّهِ تبارکَ وتعالى مِنهُ.
چارپایان سالم را سوار شوید و آنها را سالم نگه دارید و آنها را کرسى خطابه و صحبتهاى خود در کوچهها و بازارها نکنید؛ زیرا بسا مرکوبى که از سوارش بهتر و بیشتر از او به یاد خداوند تبارک و تعالى باشد.
کنز العمّال: ح ۲۴۹۵۷.
{۵} پیامبری که به حیوانات هم سلام میکرد
از آقا امام صادق (علیه السّلام) روایت کردهاند
قَالَ جَعْفَرٌ اَلصَّادِقُ عَنْ أَبِیهِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ قَالَ: أَتَى رَجُلٌ اَلنَّبِیَّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فَسَلَّمَ عَلَیْهِ فَقَالَ اَلنَّبِیُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَیْکُمُ اَلسَّلاَمُ فَقَالَ اَلرَّجُلُ یَا رَسُولَ اَللَّهِ إِنَّمَا أَنَا وَحْدِی فَقَالَ عَلَیْکَ وَ عَلَى فَرَسِکَ.
مردى نزد رسول خدا صلّی الله علیه و آله آمد و سلام کرد، آن حضرت فرمودند: و علیکم السلام، مرد گفت: اى رسول خدا! من تنها هستم و شما جواب جمع دادید! پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله فرمودند: بر تو و اسب تو درود فرستادم.
النوادر (للراوندی)، ج ۱، ص ۴۱.
{۶} رحم بر حیوان و آمرزش الهی
در روایتی از پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) نقل شده است
غُفِرَ لامْرأةٍ مُومِسَةٍ مرَّتْ بکلبٍ على رأسِ رَکِیٍّ یَلْهَثُ کادَ یَقْتُلُهُ العَطَشُ، فنَزَعَتْ خُفَّها فأوْثَقَتْهُ بخِمارِها فنَزَعَتْ لَهُ مِن الماءِ، فغُفِرَ لَها بذلکَ.
زنى بدکاره سگى را دید که بر سر چاهى له له مىزند و کم مانده است از تشنگى بمیرد. او کفش خود را درآورد و آن را به روسرى خود بست و به وسیله آن از چاه آب کشید [و به آن حیوان داد]؛ و به سبب این کار آمرزیده شد.
کنز العمّال: ح ۴۳۱۱۶.
{۷} ثمره بخشش ستم رواشده در حق حیوانات
پیامبر اکرم (صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ و سلّم) فرمودند
لَو غُفِرَ لَکُم ما تَأتونَ إلى البَهائِم لَغُفِرَلَکُم کَثیراً.
اگر ستمى که به حیوانات مىکنید بر شما بخشیده شود، بسیارى از گناهان شما بخشوده شده است.
کنز العمّال: ح ۲۴۹۷۳.