حکم نذرم که حاجت نگرفتم مرجع تقلید آیةالله العظمی مکارم شیرازی (مدّظلّه)

جواب:بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيم
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم
وَٱلسَّلَامُ عَلی عِبادِاللهِ الصَالِحین
با تشکر از اعتمادتان به سایت انهار
بزرگوار
نذر دو قسم است:
(۱) نذر عرفی.
نذر عرفی آن است که مثلاً نیت می‌کند که در یکی از شب‌ها یا روزهای محرم یا ماه مبارک رمضان عمل خیری انجام دهد مثلاً اطعام کند یا به فقیری کمک کند.
در نذر عرفی چون صیغه خوانده نمی‌شود عمل به نذر واجب نیست هرچند عمل به نذر بهتر است بنابراین اگر نذر کننده به نذر عمل نکند یا نذر را کم و زیاد کند گناهی نکرده و کفّاره بر او واجب نیست.
(۲) نذر شرعی.
نذر شرعی نیز دو قِسم است:
۱- نذر مطلق
نذر مطلق آن است که نذر کننده بدون آنکه حاجت و شرطی داشته باشد نذر می‌کند و صیغه نذر می‌خواند که عملی را انجام دهد مثلاً دعایی بخواند یا زیارتی برود یا نمازی بخواند یا روزه ای بگیرد یا به فقیری کمک کند یا عمل خیر دیگری انجام دهد.
در نذر مطلق اگر نذر کننده به نذرش عمل نکند دادن کفاره بر او واجب می‌شود
۲- نذر مشروط
نذر مشروط آن است که نذر کننده حاجتی دارد و حاجت را در نظر می‌گیرد که:
مثلاً اگر بیمارم خوب شود،
یا دانشجو و دانش آموزی که اگر قبول شوم،
یا کاسبی که اگر در کسبم موفق شوم،
یا هر حاجتمند دیگری اگر به حاجتم برسم فلان عمل را انجام می‌دهم مثلاً
مثلاً دعایی بخواند یا زیارتی برود یا نمازی بخواند یا روزه ای بگیرد یا به فقیری کمک کند یا عمل خیر دیگری انجام دهد.مثلاً در یکی از روزها یا شب‌های محرم؛ اطعام کنند و پختنی به عزاداران بدهند.
در نذر شرعی اگر نذرکننده به نذرش عمل نکند یا جلو یا عقب بیندازد یا کم و زیاد کند باید کفّاره بدهد. یاحقّ.

---