العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > مطالب روزانه:
(۳۴۹) حُکم جوش آمدنِ خرما، مويز، كشمش و آب آنها
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّه
حُکم جوش آمدنِ خرما، مويز، كشمش و آب آنها
سؤال:
اگر خرما، مويز، كشمش و آب آنها {خود به خود یا باپختن و ریختن در غذا} جوش بيايند پاک و حلال است یا نجس و حرام است؟
پاسخ:
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، فاضل لنکرانی، تبریزی، وحید خراسانی، جوادی آملی، مظاهری: پاك و خوردن آنها حلال است.
آیات عظام: گلپايگاني، صافي گلپايگاني: پاك و خوردن آنها حلال است اگر چه احتياط غير لازم آن است كه از آنها اجتناب كنند.
آیةالله العظمی اراكی: خرما و آب آن اگر جوش بيايد پاك و خوردن آن حلال است. و امّا كشمش و آب آن، حكم انگور و آب آن را دارد.
آیةالله العظمی بهجت: پاك بودن و خوردن آن محلّ اشكال است.
آیةالله العظمی امام خامنه ای: پاک و خوردن آنها حلال است، مگر جایی که یقین حاصل شود مست کننده است، که در این صورت حرام و به احتیاط واجب نجس است.
آیات عظام: شبیری زنجانی، نوری همدانی: پاك و خوردن آنها حلال است اگر چه احتياط مستحب آن است كه از آنها اجتناب كنند.
آیةالله العظمی سیستانی: پاك و خوردن آنها حلال است ولی اگر آب خرما، مویز و کشمش، بجوش آید و معلوم شود که مست کننده است، خوردن آنها حرام است اما نجس نمی باشد.
آیةالله العظمی مكارم شیرازی: هرگاه مويز و كشمش را در غذا بريزند و بجوشد، به طوری که آب به داخل آن نفوذ کند و آب داخلش نیز بجوشد حرام می شود امّا نجس نیست و می توان آنها را جدا کرد و غذا را خورد. ولی در حال سرخ کردن و دم کردن در برنج و امثال آن مانعی ندارد. و در مورد خرما نیز اگر آب آن در غذا وارد شود و بجوشد و مستهلک شود مانعی ندارد. ولی اگر مقدار آن بقدری باشد که بجوشد ولی مستهلک نشود نمی توان آن را خورد.
آیةالله العظمی سبحانی: پاک و حلال است.
به نقل از:
فتاوای هفده مرجع تقلید به ترتیب حروف الفبا، پس از امام خمینی:
مراجع و آیات عظام متوفّی (قدّس سرّهم)
(۱) امام خمینی. (۲) اراکی. (۳) بهجت.
(۴) تبریزی. (۵) خوئی. (۶) فاضل لنکرانی.
(۷) گلپایگانی. (۸) صافی گلپایگانی.
مراجع و آیات عظام حیّ (مدّ ظلّهم)
(۱) امام خامنه ای. (۲) جوادی آملی.
(۳) سبحانی. (۴) سیستانی. (۵) شبیری زنجانی.
(۶) مظاهری. (۷) مکارم شیرازی.
