العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > شناخت خون حیض:
{۶} خونی که دختر می بیند و نمی داند نه سالش شده یا نه
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ
{۶} خونی که دختر می بیند و نمی داند نه سالش شده یا نه
سؤال:
حکم خون دختری که نداند نه سالش تمام شده یا نه چیست؟
پاسخ:
آیات عظام: امام خمینی، امام خامنه ای، نوری همدانی، جوادی آملی، سبحانی: اگر نشانه های حیض را داشته باشد و اطمینان به حیض بودنش پیدا کند حیض است و معلوم می شود نه سال او تمام شده است.
آیةالله العظمی فاضل لنکرانی: حتّی اگر نشانه های حیض را داشته باشد نمی شود گفت حیض است.
آیةالله العظمی خوئی: چه دارای نشانه های حیض باشد چه نباشد حکم به حیض بودن آن نمی شود کرد.
آیةالله العظمی تبریزی: أظهر آن است که اگر دارای نشانه های حیض باشد حکم به حیض می شود.
آیات عظام: گلپایگانی، اراکی، مظاهری: اگر نشانه های حیض را داشته باشد، حیض است و معلوم می شود نه سال او تمام شده است.
آیةالله العظمی صافی گلپایگانی: اگر نشانه های حیض را داشته باشد، حکم بر حیض بودن آن محلّ اشکال است.
آیةالله العظمی سیستانی: اگر نشانه های حیض را داشته باشد، حکم به حیض بودن آن محل اشکال است مگر آنکه اطمینان حاصل شود به این که حیض است و در این صورت معلوم می شود که نه سال او تمام شده است.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی: اگر نشانۀ حیض را داشته باشد، حیض است و شرعاً علامت این است که نه سالش تمام شده است.
آیةالله العظمی وحید خراسانی: اگر نشانه حیض را داشته باشد، حیض است و شرعاً نه سالش تمام شده است.
آیةالله العظمی مکارم شیرازی: اگر نشانه های حیض را داشته باشد و اطمینان حاصل کند که حیض است دلیل بر این است که نه سالش تمام و بالغ شده است.
آیةالله العظمی بهجت: اگر یقین کرد خون حیض است باید آنرا خون حیض قرار دهد.
بـه نـقـل از:
اللهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ
وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم
وَ الْعَنْ أعْداءَهُم أجْمَعِینَ
فتاوای هفده مرجع تقلید به ترتیب حروف الفبا، پس از امام خمینی:
مراجع و آیات عظام متوفّی (قدّس سرّهم)
(۱) امام خمینی. (۲) اراکی. (۳) بهجت.
(۴) تبریزی. (۵) خوئی. (۶) فاضل لنکرانی.
(۷) گلپایگانی. (۸) صافی گلپایگانی.
مراجع و آیات عظام حیّ (مدّ ظلّهم)
(۱) امام خامنه ای. (۲) جوادی آملی.
(۳) سبحانی. (۴) سیستانی. (۵) شبیری زنجانی.
(۶) مظاهری. (۷) مکارم شیرازی.
(۸) نوری همدانی. (۹) وحید خراسانی.