همه آیات عظام:چند چیز بر حائض {شبیری زنجانی:و کسی که شرعا محکوم به حائض بودن است} حرام است:
{۱} همه آیات عظام:انجام عبادتهایی که مانند نماز{و روزه و طواف خانه خدا} باید با وضو یا غسل یا تیمّم بجا آورده شود.
آیةالله العظمی سیستانی:و اگر زن حائض اینگونه اعمال را به قصد عمل صحیح انجام دهد جایز نیست.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی:و در مدتی که حائض می باشد، یا در مدتی که شرعاً محکوم به حائض بودن است، اگر چنین عبادتهایی را – هرچند به امید ثواب- بجا آورد معصیت کرده است.
آیةالله العظمی وحید خراسانی:مراد از حرمت در مورد این عبارت این است که جایز نیست آنها را به قصد امر و مطلوبیت شرعی بجا آورد.
نکته:
{بنابراین:} بجا آوردن عبادتهایی که وضو و غسل و تیمّم برای آنها لازم نیست، مانند نماز میّت، مانعی ندارد.
{۲} همه آیات عظام: تمام چیزهایی که بر جنب حرام است و در احکام جنابت {مسأله ۳۵۵} گفته شد.
{۳} همه آیات عظام: جماع کردن در فرج، که هم برای مرد حرام است و هم برای زن.
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، گلپایگانی، اراکی، فاضل لنکرانی، بهجت، صافی گلپایگانی، تبریزی، امام خامنه ای، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی، نوری همدانی، سبحانی، جوادی آملی:اگر چه به مقدار ختنه گاه هم داخل شود و منی هم بیرون نیاید {باز هم حرام است}.
آیات عظام: امام خمینی، خوئی، گلپایگانی، اراکی، فاضل لنکرانی، صافی گلپایگانی ، تبریزی، امام خامنه ای، سیستانی، شبیری زنجانی، وحید خراسانی، نوری همدانی، سبحانی، جوادی آملی:بلکه احتیاط واجب آن است که به مقدار کمتر از ختنه گاه را هم داخل نکند.
سؤال:
آیا وطی در دبُر (آمیزش از پشت و عقب همسر) جایز است؟
پاسخ:
آیات عظام: امام خمینی، گلپایگانی، صافی گلپایگانی، امام خامنه ای، وحید خراسانی، نوری همدانی، جوادی آملی، مظاهری:کراهت شدیده دارد.
آیةالله العظمی اراکی:محلّ اشکال است.
آیةالله العظمی خوئی:بنابراحتیاط لازم، چه حائض باشد چه نباشد، حرام است.
آیةالله العظمی فاضل لنکرانی:اگر راضی {هم} باشد، کراهت شدیده دارد.
آیةالله العظمی سیستانی:بنابر احتیاط، اگر زن راضی نباشد، چه حائض باشد چه نباشد، جایز نیست.
آیةالله العظمی وحیدخراسانی:بنابراحتیاط واجب از وطی در دُبُر زن حائض اجتناب شود. و غیر از نزدیکی کردن با زن حائض، سایر استمتاعات - مانند بوسیدن و ملاعبه نمودن - مانعی ندارد.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی:بطور کلی شدیداً مکروه است و خلاف احتیاط استحبابی است و در حال حیض، احتیاط استحبابی اکید در ترک آن است.
آیات عظام: بهجت، تبریزی، مکارم شیرازی، سبحانی؛این مسأله را در رساله خود نیاورده اند.