العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > مطالب روزانه:
(۳۱۸) معالجه بیمار توسط پزشک غیر همجنس
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ.
وَ اَلسَّلاَمُ عَلَى عِبَادِ اَللَّهِ اَلصَّالِحِين وَ رَحمَةُ الله
معالجه بیمار توسط پزشک غیر همجنس
فتاوای ۸ تن از مراجع عظام تقلید
آیةالله العظمی امام خمینی
اگر ضرورت دارد مراجعه به مرد مانع ندارد، ولی بدون ضرورت با وجود دکتر زن به مرد مراجعه نکنند.
استفتائات، ج ۳، ص ۲۷۹ س۸۴ و ۸۵.
آیةالله العظمی امام خامنه‌ای
اگر معاینه و درمان منوط به نظر و لمس حرام باشد جایز نیست مگر در صورتی که مراجعه به پزشک زن حاذق و متخصص غیرممکن باشد.
اجویة الاستفتائات، ص ۳۱۱ س ۱۳۰۲.
آیةالله العظمی بهجت
در مواردی که مستلزم لمس و نظر محرم است تا به مرحله ضرورت نرسیده جایز نیست.
استفتائات، ج ۳، ص ۱۸۰.
آیةالله العظمی سیستانی
اگر مستلزم نگاه یا لمس حرام است با بودن متخصص زن جایز نیست مگر اینکه به متخصص زن در انجام صحیح کار اعتماد نباشد.
مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج۱ ص ۱۸۴.
آیةالله العظمی مکارم شیرازی
در صورتی که پزشک هم جنس به قدر کافی وجود داشته باشد و احساس ضرورتی به غیر هم جنس نشود به غیر هم جنس در جائی که مستلزم نظر و لمس حرام است، جایز نیست.
مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج۱، ص ۱۸۴.
آیةالله العظمی نوری همدانی
در مواردی که مستلزم لمس و نظر حرام است تا به مرحله ضرورت نرسیده جایز نیست.
توضیح المسائل، ص ۴۸۲، با استفاده از م ۲۴۳۷ و ۲۴۳۸.
آیةالله العظمی شبیری زنجانی
اگر معالجه منحصر به پزشک نامحرم باشد و مرد برای معالجه زن نامحرم ناچار باشد که او را نگاه کند و دست به بدن او بزند اشکال ندارد و در صورتی که معالجه منحصر به پزشک مرد نباشد در صورتی که معالجه مرد بدون دست زدن یا نگاه کردن به قسمت‌های محرّم از اعضای زن امکان‌پذیر نباشد و مرد بداند که معالجه به مثل او منحصر نیست، جایز نیست معالجه کند (در نتیجه مراجعه زن نیز در این صورت جایز نیست.)
توضیح المسائل، ج ۲، ص ۲۰۸، م ۲۴۵۰.
آیةالله العظمی صافی گلپایگانی
در مورد سؤال، با وجود ممائل (یعنی مثل پزشک مرد یک پزشک زن وجود داشته باشد) مراجعه به نامحرم جایز نیست.
مسائل جدید از دیدگاه علما و مراجع تقلید، ج ۱، ص ۱۸۳ هدایة العباد، ج۲، ص ۳۹۸ م ۲۲.
نظرات مراجع و علما در این زمینه تقریباً یکسان است و همه این عزیران معالجه توسط پزشک غیر همجنس را فقط برای مواقع اضطرار جایز دانسته و در غیر این صورت جایز نمی‌دانند.
