العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > روزه:
احکام روزه ی مسافر
مسأله ۹۳۵- مسافرت در ماه رمضان هر چند برای فرار از روزه باشد، جایز است، البته بهتر است به سفر نرود؛ مگر اینکه سفر برای کار نیکو یا لازمی باشد.
مسأله ۹۳۶- کسی که در ماه مبارک رمضان مسافر است، نمیتواند روزه بگیرد و واجب نیست برای گرفتن روزه قصد کند که ده روز در جایی بماند.
مسأله ۹۳۷- کسی که در ماه رمضان مسافر است، چنانچه نمازش قصر باشد، نباید در سفر روزه بگیرد و اگر نماز را در سفر چهار رکعتی میخواند (مانند مسافری که در مکانی قصد ماندن ده روز را دارد یا مسافرت شغل اوست) واجب است روزه بگیرد.
مسأله ۹۳۸- هرگاه روزه دار بعد از ظهر مسافرت کند، باید روزه خود را نگهدارد، اما اگر پیش از ظهر مسافرت کند درصورتیکه از شب قبل قصد سفر کرده باشد روزه اش باطل است. ولی اگر در روز قصد سفر کرده است، بنابر احتیاط واجب باید روزه بگیرد و پس از ماه رمضان هم آن را قضا کند.
مسأله ۹۳۹- مسافری که از شب قبل قصد سفر کرده و پیش از ظهر به مسافرت میرود، نمیتواند تا قبل از رسیدن به حد ترخص روزه خود را افطار کند و درصورتیکه پیش از آن افطار کند، بنابر احتیاط کفاره افطار عمدی روزه ماه رمضان بر او واجب است. البته چنانچه از حکم مسأله غافل بوده، کفاره ندارد.
مسأله ۹۴۰- هرگاه مسافر پیش از ظهر وارد وطن شود یا به جایی برسد که قصد دارد ده روز توقف کند، اگر کاری که روزه را باطل می کند انجام نداده باشد، باید روزه بگیرد و اگر مبطلی انجام داده، باید بعداً قضا کند ولی اگر بعد از ظهر وارد شود، نمی تواند روزه بگیرد.
مسأله ۹۴۱- اگر کسی نذر کند در روز معینی؛ مانند اول ماه رجب حتی در حال سفر روزه بگیرد، اگر آن روز در سفر باشد، باید آن روز را روزه بگیرد و واجب نیست قصد اقامت ده روز کند.
مسأله ۹۴۲- اگر کسی نذر کند روز معینی را روزه مستحبی بگیرد ولی نذر خود را مقیّد نکند به اینکه حتی اگر در سفر باشد در این صورت اگر سفر رود، نمیتواند آنروز را روزه بگیرد و لازم نیست در جائی قصد اقامت ده روز کند ولی باید بعداً آن را قضا کند.
مسأله ۹۴۳- حکم تخییر در اماکن چهارگانه (مکه، مدینه، حائر حسینی و مسجد کوفه) شامل روزه نمی شود. بنابراین مسافر در این اماکن میتواند نماز را تمام یا قصر بخواند ولی نمیتواند روزه ماه مبارک رمضان را بگیرد.
مسأله ۹۴۴- روزه مستحبی در سفر جایز نیست.
مسأله ۹۴۵- مسافر میتواند در مدینه منوره بدون قصد ماندن ده روز، برای برآورده شدن حاجت سه روز روزه مستحبی بگیرد.
مسأله ۹۴۶- در سفر معصیت نماز تمام است و روزه صحیح است؛ چه روزه واجب باشد؛ مانند ماه رمضان و یا مستحب.
مسأله ۹۴۷- اگر در سفر معصیت، قبل از ظهر از نیّت معصیت برگردد و برای کار مباحی سفر را ادامه دهد، در صورتیکه بقیه سفر ولو تلفیقی به مقدار مسافت شرعی باشد، نمازش قصر است و باید روزه اش را افطار کند.
مسأله ۹۴۸- اگر در سفر معصیت، بعد از ظهر از نیّت معصیت برگردد، روزه اش صحیح است، اگر چه احتیاط مستحب آن است که روزه را تمام کرده و بعداً هم قضا کند.
