العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > امور مرتبط به غسل:
احكام غسل كردن
مسأله ۳۸۸-در غسل ارتماسی بايد تمام بدن پاک باشد، ولی در غسل ترتيبی پاک بودن همه بدن لازم نيست و اگر تمام بدن نجس باشد و هر قسمتی را پيش از غسل دادن آن قسمت آب بكشد، كافی است.
مسأله ۳۸۹- عرق جنب از حرام نجس نيست و كسی كه از حرام جنب شده، اگر با آب گرم هم غسل كند، اگرچه عرق میكند، غسل او صحيح است.
مسأله ۳۹۰- اگر در غسل به اندازهٔ سر مويی از بدن نشسته بماند، غسل باطل است؛ ولی شستن جاهايی از بدن كه ديده نمیشود ـ مانند درون گوش و بينی ـ واجب نيست.
مسأله ۳۹۱- جايی را كه شک دارد از ظاهر بدن است يا از باطن آن، شستن آن لازم نيست؛ ولی احتياط در شستن است.
مسأله ۳۹۲- چيزی را كه مانع رسيدن آب به بدن است، بايد برطرف كند و اگر پيش از يقين به برطرف شدن مانع غسل كند، غسل او كفايت نمیكند.
مسأله ۳۹۳- اگر هنگام غسل شک كند چيزی كه مانع رسيدن آب باشد، در بدن او هست يا نه، چنانچه شک او منشأ عقلايی داشته باشد، بايد بررسی كند تا مطمئن شود كه مانعی نيست.
مسأله ۳۹۴- در غسل بايد موهای كوتاه جزء بدن را بشويد و به احتياط شستن موهای بلند هم لازم است.
مسأله ۳۹۵- تمام شرط‌هايی كه برای صحيح بودن وضو ذكر شده ـ مانند پاک بودن آب و غصبی نبودن آن و... ـ در صحيح بودن غسل هم شرط است؛ ولی در غسل لازم نيست بدن را از بالا به پايين بشويد؛ نيز فاصله افتادن ميان شستن اعضا در غسل ترتيبی اشكالی ندارد؛ يعنی اگر پس از شستن سر و گردن مقداری صبر كند و سپس طرف راست را و پس از مدّتی طرف چپ را بشويد، اشكال ندارد، مگر در مورد كسی كه نمیتواند از بيرون آمدن ادرار و مدفوع خودداری كند که اگر به اندازه غسل کردن و نمازخواندن، ادرار و مدفوع از او بيرون نمیآيد، چنانچه وقت تنگ باشد، بايد پشت سرهم هر قسمت را پس از قسمت ديگر غسل دهد و فوراً نماز بگزارد؛ همچنين است حكم زن مستحاضه كه بعداً ياد میشود.
مسأله ۳۹۶- كسی كه بخواهد با آبی که ملک ديگری است ـ مثل آب گرمابه، استخر و مانند آن ـ غسل کند و قصد دارد پول صاحب آب را نپردازد، يا بیآنكه بداند مالکش راضی است، بخواهد نسيه بگذارد، اگرچه پس از آن، صاحب آب را راضی كند، در صورت توجه، غسل او باطل است؛ همچنين است اگر بخواهد پول آب را پرداخت نكند.
مسأله ۳۹۷- اگر مالک آب به نسيه ماندن پول مصرف آن راضی باشد، ولی كسی كه غسل میكند قصدش اين باشد كه طلب او را نپردازد، يا از مال حرام بپردازد، غسل او صحيح است.
مسأله ۳۹۸- اگر بخواهد پول حرام يا پولی كه خمس آن را نداده، به مالک آب بپردازد، غسل او باطل است.
مسأله ۳۹۹- اگر مخرج مدفوع را در مخزنی مانند آب استخر تطهير كند و پيش از غسل شک كند كه چون در مخزن تطهير كرده، صاحب آن به غسل كردن او راضی است يا نه، غسل او باطل است، مگر اينكه پيش از غسل، صاحب مخزن را راضی كند.
مسأله ۴۰۰- كسی كه بيش از حد متعارف و رايج در گرمابه يا مجموعه استخر آب میريزد، غسل او اشكال دارد، مگر پيش از غسل از مالک آب اجازه بگيرد؛ يا بداند كه وی با دريافت پول اضافی هم اكنون راضی است.
مسأله ۴۰۱- اگر شک كند كه غسل كرده يا نه، بايد غسل كند؛ ولی چنانچه پس از غسل شک كند، كه غسل او درست بوده يا نه، لازم نيست دوباره غسل كند.
مسأله ۴۰۲- اگر ميان غسل كاری از او سر زند كه وضو را باطل میكند ـ مثلاً ادرار كند ـ بنا بر احتياط لازم بايد دوباره غسل كند.
مسأله ۴۰۳-اگر به جهت تنگی وقت وظيفه‌اش تيمّم بوده، ولی به خيال اينكه به اندازهٔ غسل و نماز وقت دارد، برای پاک شدن از جنابت ـ نه برای خصوص نماز و تقييد به آن ـ غسل كند، اگرچه پس از غسل بفهمد كه به اندازهٔ غسل وقت نداشته، غسل او صحيح است.
مسأله ۴۰۴- كسی كه جنب شده، اگر شک كند غسل كرده يا نه، نمازهايی را كه خوانده، صحيح است؛ ولی برای نمازهای بعدی بايد غسل كند.
مسأله ۴۰۵-كسی كه چند غسل بر او واجب است، میتواند به نيّت همهٔ آن‌ها يک غسل به‌جا آورد، چنان‌كه میتواند برای هر يک به صورت جداگانه غسل كند.
مسأله ۴۰۶- كسی كه جنب است، اگر بر جايی از بدن او آيهٔ قرآن يا اسم خدای متعالی نوشته شده باشد، دست گذاشتن بر آن حرام است و اگر بخواهد غسل كند، بايد آب را به گونه‌ای به بدن برساند كه دست او به نوشته نرسد.
مسأله ۴۰۷- كسی كه غسل جنابت كرده، نبايد برای نماز وضو بگيرد؛ ولی با غسل‌های ديگر نمیشود نماز خواند و بايد وضو هم گرفت.
