العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > رمضان با انهار:
اعمال لیالى بیض در ماه مبارک رمضان
بسم الله الرحمن الرحیم
اعمال لیالى بیض در ماه مبارک رمضان
شب سیزدهم هر ماه قمری اوّل لیالى بیض است و در آن به چند عمل توصیه شده است:
(1) غسل.
(2) چهار ركعت نماز؛ در هر ركعت حمد و بیست و پنج مرتبه توحید.
(3) دو ركعت نماز مانند شب سیزدهم رجب و شعبان که خوانده مى شود در هر ركعت بعد از حمد یسَّ و تَبارَكَ الْمُلْك و توحید بخواند.
شب چهاردهم این نماز چهار ركعت است یعنی دو تا دو رکعتی.
(4) در شرح دعاى مجیر آمده كه هر كه آن را در ایّام البیض ماه رمضان بخواند گناهانش آمرزیده شود اگرچه به عدد قطرات باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد.
شب پانزدهم از لیالى متبركه است و در آن چند عمل است:
(1) غسل
(2) زیارت آقا امام حسین علیه السلام
(3) شش ركعت نماز به حمد و یسَّ و تَبارَكَ الْمُلْك و توحید
(4) صد ركعت نماز در هر ركعت بعد از حمد ده مرتبه توحید بخواند شیخ مفید در مقنعه از آقا أمیرالمؤمنین علی (علیه السلام) روایت كرده كه هر كه این عمل را بجا آورد حق تعالى بفرستد بسوى او ده ملائكه كه دفع كنند از او دشمنان او را از جنّ و انس و بفرستد سى فرشته نزد مَوْت او كه او را ایمن كنند از آتش.
(5) روایت شده است که سؤال شده است از آقا امام صادق (علیه السلام) كه چه مى فرمائى در حق كسى كه حاضر شود نزد قبر آقا امام حسین (علیه السلام) در شب نیمه ماه رمضان فرمود: بَه بَه كسى كه نماز گزارد نزد قبر آن حضرت در شب نیمه ماه رمضان ده ركعت بعد از نماز عشاء و این نماز غیر از نافله شب باشد و بخواند در هر ركعت بعد از حمد قُلْ هُوَاللّهُ اَحَدٌ ده مرتبه و پناه ببرد به خداوند تعالى از آتش جهنّم حق تعالى او را آزاد از آتش ثبت فرماید و از دنیا نرود تا در خواب به بیند ملائكه اى كه بشارت دهند او را به بهشت و ملائكه اى كه ایمن گردانند او را از آتش.
(*) روز نیمه ماه مبارک رمضان سنه دوّم ولادت با سعادت آقا امام حسن مجتبى علیه السلام واقع شده است و مرحوم شیخ مفید فرموده: كه ولادت آقا امام محمد تقى (علیه السلام) در سنه 195 در این روز بوده لكن مشهور در غیر این روز است به هر حال نیمه ماه مبارک رمضان روز بسیار شریفى است و صدقات و مَبَرّات در آن فضلیت بسیار دارد.
(*) خواندن « دعای مجیر » در ایّام البیض ماه مبارک رمضان سبب آمرزش گناهان می شود اگر چه به عدد دانه هاى باران و برگ درختان و ریگ بیابان باشد و براى شفاء مریض و قضاء دین و غنا و توانگرى و رفع غم خواندن آن نافع است.
