25 ذی الحجة؛ نزول سوره هل أتی

 25 ذی الحجة؛ نزول سوره هل اتی

در این روز سوره هل اتی  در شأن امیرالمومنین و فاطمه زهرا و امام حسن و امام حسین علیهم السلام نازل شده است. این مهم بعد از سه روز روزه انان و اعطای افطارشان به مسکین و یتیم و اسیر بود که ان طعام بهشتی نازل شد.

ابن عباس مى گويد پيامبر صلى الله عليه و آله با جمعى از ياران به عيادت حسن و حسين عليه السلام آمدند، و به على عليه السلام گفتند : اى ابوالحسن ! خوب بود نذرى براى شفاى فرزندان خود مى كردى ، على عليه السلام ، فاطمه عليهاالسلام و فضه كه خادمه آنها بود نذر كردند كه اگر آنها شفا يابند، سه روز روزه بگيرند. طبق بعضى از آيات حسن و حسين عليه السلام نيز گفتند ما هم نذر مى كنيم و روزه مى گيريم چيزى نگذشت كه هر دو شفا يافتند، در حالى كه از نظر مواد غذايى دست خالى بودند. على عليه السلام سه من جو قرض ‍ نمود و فاطمه عليهالسلام يك سوم آن را آرد كرد و نان پخت ، هنگام افطار سايلى به در خانه آمد و گفت :

السلام عليكم يا اهل بيت محمد عليه السلام ؛ سلام بر شما اى خاندان محمد صلى الله عليه و آله ! مستمندى از مستمندان مسلمانان هستم ، غذايى به من بدهيد خداوند به شما از غذاهاى بهشتى مرحمت كند. آنها همگى مسكين را بر خود مقدم داشتند و سهم خود را به او دادند و آن شب جز آب چيزى ننوشيدند. روز دوم را همچنان روزه گرفتند و موقع افطار وقتى كه غذا را آماده كرده بودند همان نان جوين يتيمى به در خانه آمد، آن روز نيز ايثار كردند و غذاى خود را به او دادند بار ديگر با آب افطار كردند و روز بعد را نيز روزه گرفتند در سومين روز اسيرى به هنگام غروب آفتاب بر در خانه آمد، باز هم سهم غذاى خود را به او دادند. هنگامى كه صبح شد على عليه السلام دست حسن عليه السلام و حسين عليه السلام را گرفته ، پيش پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند، هنگامى كه پيامبر صلى الله عليه و آله آنها را مشاهده كرد ديد از شدت گرسنگى مى لرزند فرمود: اين حالى را كه در شما مى بينم براى من بسيار گران است ، سپس برخاست و با آنها حركت كرد. هنگامى كه وارد خانه فاطمه شد ديد در محراب عبادت ايستاده در حالى كه از شدت گرسنگى شكم او به پشت چسبيده و چشمهايش به گودى نشسته پيامبر صلى الله عليه و آله ناراحت شد.
در همين هنگام ، جبرييل نازل گشت و گفت : اى محمد! اين سوره را بگير، خداوند با چنين خاندانى به تو تهنيت مى گويد.
مرحوم علامه امينى در الغدير از 34 نفر از علماى معروف اهل سنت نام مى برد كه اين حديث را در كتاب هاى خود آورده اند.