24 جمادي الثاني ارتحال آيت‏اللَّه العظمي گلپايگاني (قدس سره)

سيدمحمدرضا فرزند سيدمحمدباقر موسوي گلپايگاني در سال 1316 قمري در "گوگد" گلپايگان ديده به جان گشود.

پس از چندي جهت فراگيري علوم اسلامي به اراك عزيمت نمود و از محضر آيت‏اللَّه شيخ عبدالكريم حائري بهره جست. پس از تأسيس حوزه‏ي علميه‏ي قم، به اين شهر مهاجرت نمود و بعد از درگذشت آيت‏اللَّه حائري، به تدريس خارج فقه و اصول پرداخت. معظم له از آغاز نهضت 15 خرداد 1342 تا پيروزي انقلاب اسلامي همراه امام خميني(رحمة الله علیه) بوده و از پشتيبانان آن امام محسوب مي‏شد. پس از رحلت امام خميني(رحمة الله علیه) ، از بزرگ‏ترين مراجع تقليد شيعيان به حساب مي‏آمد. آيت اللَّه گلپايگاني بيش از هفتاد و پنج سال بر مسند تدريس تكيه زد و شاگردان بي‏شماري را به جامعه‏ي اسلامي عرضه نمود. حضرات آيات مرتضي حائري يزدي، عبدالرحيم رباني شيرازي، مرتضي مطهري، محمدعلي قاضي طباطبايى، سيداسداللَّه مدني، محمد مفتح، سيدمحمد بهشتي، علي مشكيني، ناصر مكارم شيرازي، جعفر سبحاني، لطف اللَّه صافي گلپايگاني، احمد جنتي و ده‏ها نفر از علما و فضلاي حوزه، از جمله شاگردان اين مرجع بزرگوار تقليد مي‏باشند. آيت اللَّه گلپايگاني داراي تاليفات و تقريرات متعددي نيز مي‏باشند كه كتاب الحج، كتاب القضا و الطهاره و... از آن جمله‏اند. اولين مدرسه‏ي علوم ديني به سبك جديد، اولين موسسه‏ي بزرگ قرآني در قم، اولين فهرست بزرگ فقهي و حديثي بااستفاده از دانش و اختراعات جديد بشري و تاسيس و ساخت صدها مدرسه، مسجد، موسسه‏ي ديني در كشور و خارج ازكشور از جمله خدمات اين عالم رباني مي‏باشند. سرانجام اين فقيه جليل و مرجع كبير در 18 آذر 1372 ش در 96 سالگي بدرود حيات گفت و در كنار اساتيد بزرگ خود در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه(سلام الله عليها) مدفون شد.