دروغ در بیان حکم مدّ در مثل «ولا الضآلین؟ مرجع تقلید: حضرت آیةالله العظمی سیستانی (مدّظلّه)

جواب: سلام علیکم؛ 

اولاً: جناب آقای محترم {....}؛ سعی کنید آرامش داشته باشید و به اعصابتان مسلط باشید و خشمگین نشوید (زیرا خشم و عصبانیت زیبنده عاقل و انسانهای شریف نیست). آقا رسول اکرم (صلى الله عليه و آله و سلّم) میفرماید: إنّ الغضب من الشّيطان و إنّ الشّيطان خلق من النّار...
خشم از شيطان و شيطان از آتش آفريده شده است...
ثانیاً: سلام کردن نشانه ادب هست (زیرا ادب سلام کردن موجب خیر و برکت و البته از علائم انسانهای شریف است).
انس بن مالك ‎گويد: روزي بر دست مبارك پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلّم) آب مي‎ريختم ، حضرت فرمود : اي انس {آیا} تو را سه خصلت تعليم كنم تا از آن نفع گيري؟ گفتم بلي يا رسول الله ، حضرت فرمودند :
(1) هر كه از اُمتم را ديدي بر او سلام كُن تا عمرت زياد شود .
(2) و چون در خانة خود وارد مي‎شوي ، بر اهل خانه‎ات سلام كُن تا خير خانه‎ات بسيار شود.
(3) و نماز شب بخوان كه آن شعار اخيار و ابرار است.
شما تا کنون دو بار به بنده پیام داده اید که در آن بدون سلام (و این بار با نسبت دروغ دادن به حقیر) مطالبی نوشته اید و البته بنده در دفعه قبل پاسخی کوتاه خدمت شما ارسال کردم ولی این بار از باب تکلیف قدری نصیحت میکنم هرچند خودم هم به نصیحت محتاجم.
در حدیث آمده: قَالَ لَهُ (الْحُسَيْنُ) (عليه السلام) رَجُلٌ اِبتِداءً: كَيْفَ اَنْتَ عافاكَ اللّهُ؟ فَقالَ عليه السلام لَهُ: اَلسَّلامُ قَبْلَ الكَلامِ عافاكَ اللّهُ، ثُمَّ قالَ عليه السلام : لاتَأذَنُوا لِأحَدٍ حتّى يُسَلِّمَ.
مردى به آن حضرت (یعنی امام حسين) عليه السلام گفت: چطوريد؟ خدا بشما عافيت دهد. امام فرمود: اوّل سلام بعد سخن، خدايت عافيت دهد، سپس فرمود: تا كسى سلام نكند اجازه ورود (يا سخن) ندهيد.
ثالثاً: ما استفتائات را از سایت مراجع معظم کپی میکنیم و البته ممکن هست مراجع معظم نظرشان پس از آن تغییر کند. (بنابراین نسبت دروغ دادن تهمتی هست که گناه آن نابخشودی هست مگر اینکه کسی که به او تهمت زده اید ببخشد).
رابعاً: اگر شما خیر خواه باشید وظیفه شما از نظر اخلاقی این هست که لینک اشتباه حقیر و نیز لینک صحیح از سایت مرجع معظم را با هم ارسال فرمائید تا هم اشتباه ما اصلاح شود و هم خدمتی به مؤمنین شده باشد.
خامساً: جهت استحضار حضرتعالی مسأله را از سایت حضرت آیةالله العظمی سیستانی (حفظه الله تعالی) خدمت شما ارسال میکنم. در رساله معظم له مسأله 989 آمده است: علمای تجوید گفته‌اند اگر در کلمه‌ای واو باشد و حرف قبل از واو در آن کلمه پیش داشته باشد و حرف بعد از واو در آن کلمه همزه باشد، مثل کلمه «سوء» باید آن واو را مدّ بدهد یعنی آن را بکشد. و همچنین اگر در کلمه‌ای «الف» باشد و حرف قبل از الف در آن کلمه زبر داشته باشد، و حرف بعد از الف در آن کلمه همزه باشد، مثل «جآء» باید الف آن را بکشد. و نیز اگر در کلمه‌ای «ی» باشد، و حرف پیش از «ی» در آن کلمه زیر داشته باشد، و حرف بعد از «ی» در آن کلمه همزه باشد، مثل «جیء» باید «ی» را با مدّ بخواند. و اگر بعد از این حروف «واو و الف و یا» بجای همزه حرفی باشد که ساکن است، یعنی زیر و زبر و پیش ندارد، باز هم باید این سه حرف را با مدّ بخواند، ولی ظاهراً صحت قرائت در این‌چنین موارد توقف بر مدّ ندارد، پس چنانچه به دستوری که گفته شد رفتار نکند، باز هم نماز صحیح است، ولی در مثل «ولا الضآلین» که تحفّظ بر تشدید، و الف توقف بر مقداری مدّ دارد، باید به همان مقدار الف را مدّ دهد. یاحقّ.