العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > 30 رمضان:
وفات «سید محمدباقر حجتی بارفروشی» (1351 ق)
آیةالله سید محمد باقر حجتی مازندرانی ( بارفروشی ) در حدود سال 1248ش در ملا محله دیوکلا از توابع امیر کلای بابل در خانواده ای روحانی دیده به جهان گشود . پدرش سید ابراهیم قبل از تولد فرزندش ، از دنیا رفته بود و سید محمد باقر از بدو تولد تحت سرپرستی عموی گرامیش سید رحیم ، قرار گرفت . وی از تبار علمای بزرگ است و جد اعلای وی آیةالله سید محمد حسینی است . سید محمدباقر حجتی جهت فراگیری علوم و معارف دینی به بابل رفت و در مدارس روحیه ، قادریه و صدر بابل از محضر آیات عظام شیخ محمد حسین شریعتمدار ، شیخ حسین بهنمیری ، شیخ عبدالصمد مجتهد مازندرانی و سید احمد مدرس کسب فیض کرد . دوران تحصیل وی بسیار پر مشقت و همراه با مشکلات فراوان بود طوری که هر چند بار برای تهیه آذوقه و هزینه تحصیل مجبور بود از بابل به زادگاهش با پای پیاده و در زمین های باتلاقی رفت و آمد کند . وی پس از تحصیل مقدماتی ، برای ادامه تحصیل عازم تهران شد و مدتی در مدرسه ای در پامنار تهران اقامت کرد. سپس عازم نجف اشرف شد و حدود 20 سال از محضر آیات عظام سید محمد کاظم یزدی ،شیخ محمد کاظم آخوند خراسانی صاحب کفایه و شیخ عبدا... مازندرانی استفاده کرد و به مقام رفیع اجتهاد نایل شد . از وی با عنوان های ، عالم عامل ، نخبه العلماء الاعلام ، مروج الاحکام ، نور چشم علما و نور باغ فقها ، ستاره آسمان تقوا و شرافت ،ماه فروزان و ستاره درخشان ،عالم فرهیخته ، عادل و پاک سرشت و ... یاد می کنند .نبوغ علمی ، شرافت ، بزرگواری و عظمت روحی وی ،موجب شهرت این عالم جلیل القدر در بین فضلا و بزرگان نجف شد. وی پس از سال ها اقامت در عتبات عالیات ، سرانجام با اصرار و پافشاری عده زیادی از مردم بابل و موافقت سید محمد کاظم یزدی، با کوله باری از علم و معرفت به بابل بازگشت . پس از ورود به بابل ، اداره حوزه علمیه را عهده دار شد و سال ها در مدرسه صدر از سطح تا خارج را تدریس کرد . آیةالله سید محمد باقر حجتی مازندرانی ضمن آنکه مجتهدی مسلم و مرجع تقلید عده ای از مردم مازندران بود برای موعظه مردم و احیاء سنت های دینی تلاش زیادی می کرد واقامه جماعت در مساجد چاله زمین و مرحوم استاد را تقبل کرد و تا پایان عمر ، افزون بر خدمات فراوان مالی به محرومان ، همواره سرگرم تدریس و منبر و موعظه بود و یکی از مخالفان سرسخت بهایی ها به شمار می رفت و همیشه در منبرشان علیه بهاییت سخن می گفت .در مبارزه با بایی ها و بهایی ها زبانزد مردم بود . وی بر اثر بیماری ذات الریه بر بستر بیماری افتاد و پس از چندی معالجه و درمان ، سرانجام در هفتم بهمن 1311 ش در سن 63 سالگی چشم از جهان فرو بست . از آنجایی که مبارزات زیادی علیه بهاییت داشت به همین دلیل شایع است که در نهایت یک پزشک بهایی با تزریق آمپول وی را از بین برده است . برخی از آثار این عالم بزرگوار عبارت اند از : تقریرات درس خارج اصول فقه ملا محمد کاظم خراسانی در 2 جلد ، حاشیه بر عروه الوثقی به زبان عربی و فارسی.
