احکام >
گناهان:
حکم کشتن گربه (مرجع تقلید آیةالله جوادی آملی)
سوال سلام
من کودک 9 ساله بودم درست نمیدونم چرا اما از گربهه ها تنفر داشتم، یه بچه گربه نزدیک خانه بود او را بشدت آزار دادم اما نمرد ولی شدیدا زخمی شد و زجر کشید حالا حدود 30سال از اون روز میگذرد و من به دوستدار حیوانات تبدیل شدم و همیشه و همه جا به داد حیوانات میرسم اما یاد و خاطره اون بچه گربه فراموشم نمیشه و تقریبا همیشه از این کرده خودم شرمنده ام اما الان کاری از دستم براش بر نمیاد لطفا راهنماییم کنید که از نظر دینی و اخلاقی چه کنم که بلکه کمی از گناهم بخشیده بشه.خدا میدونه سالهاست که هر چه در توان داشتم برای نجات حیوانات انجام دادم اما اون ماجرا از فکرم پاک نمیشه و شدیدا ناراحتم که انقدر نادان بودم.
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی (مدظله)
جواب: سلام علیکم؛البته در اسلام، از آزار و اذیت حیوانات و کشتن بی دلیل آنها ( مخصوصا نسبت به حیوانات غیر موذی) نهی شده است و در کتاب وسائل الشیعة، ج 12، ص 5، ح 15494 در روایتی از امام صادق (علیه السلام) آمده است که: «این عمل، از زشت ترین گناهان شمرده شده است».
در هر حال، پشیمان شدن از این کردار نشان از پاکی وجدان است. البته باید به درگاه الهی توبه و طلب آمرزش کنید. اما در ارتباط با اینکه آیا کفاره ای نسبت به این عمل، واجب می شود یا نه؟ به حدیثی در این باره توجه کنید:
در کتاب وسائل الشیعة، ج11، ص521، ح 15431 آمده است که: فردی به نام ابا حمزه، کبوتران نوه اش را از روی غضب سر می برد و گویا بعدها از این عمل خویش پشیمان شده و شرح این واقعه را در سفری که به مکه داشته برای امام باقر (علیه السلام) بیان می کند. امام به او می فرمایند: “اى ابا حمزه، کار زشتی انجام دادی، نمی دانى که چون اهل زمین بچه هاى ما را به بازى گیرند، با بال زدن کبوتر، زیان از آنها دفع می شود و ( نیز اینکه) کبوتران در پایان شب، (ما را) به نماز آگاهى دهند. از هر کدامشان یک دینار طلا صدقه بده زیرا از روی خشم آنها را کشتى.
البته علما، از جمله مرحوم مجلسی در بحار الانوار، ج62، ص 15 و مرحوم شیخ حرّ در وسائل الشیعه میفرمایند: امر به پرداخت صدقه در حدیث را حمل بر استحباب مینمایند. بنابر این هر چند در این موضوع، کفاره ای واجب نمی باشد، اما بهتر است بابت کشتن کبوتر مقداری صدقه دهید.
توجه به دو استفتاء در این مورد:
سوال: کشتن حیوانات اهلى مانند گربه، آن هم بطور فجیع که در اطاق حبس شود و با شدت ضربات آن را بکشند و یا پرندهاى مانند کبوتر و کبک اهلى را از روى غضب سر از تنش بکنند موجب صدقه یا مثلا دیه مىشود؟
مرحوم آیةالله العظمی گلپایگانی در مجمع المسائل، ج3، ص 278 میفرمایند:
دیه ندارد و لکن این گونه اذیت به حیوانات، ظلم است و مکافات آن عذاب اخروى است.
سوال: گناهانى از جمله اذیت کردن و یا کشتن حیوانات را چگونه مىتوان جبران کرد؟ آیا با توبه بخشیده خواهد شد؟
مرحوم آیةالله تبریزی استفتاءات جدید ج2، ص 227 میفرمایند:چنانچه شخص از گناهى که کرده توبه کند مورد عفو قرار مىگیرد لکن اگر مال دیگرى را تلف کرده باید صاحب مال را راضى کند و حقّ او را اداء کند یا از او حلالیت بگیرد، و اللّه العالم. یاحقّ.