احکام بلاد کبیره‏

سؤال 707. نظر جناب عالى درباره شهرهاى بزرگ از جهت قصد توطّن يا اقامت ده روز در آن ها چيست؟

  جواب: در احکام مسافر و قصد توطّن و قصد اقامت ده روز فرقى بين شهرهاى بزرگ و معمولى نيست و حتى با قصد توطّن در يک شهر بزرگ و مدتى در آن جا ماندن، بدون معيّن کردن محله خاصى از آن، تمام آن شهر حکم وطن را درباره او پيدا خواهد کرد. همچنين اگر قصد اقامت ده روز در مانند اين شهر نمايد، بدون اين که محله خاصى از آن را قصد نمايد، حکم تمام بودن نماز و صحّت روزه در مورد او در تمام محله هاى آن شهر جارى خواهد بود.

سؤال 708. شخصى از فتواى امام(قدّس سرّه) در مورد اين که تهران از بلاد کبيره است، مطلع نبوده و پس از پيروزى انقلاب اسلامى به فتواى امام(قدّس سرّه) علم پيدا کرده است، نماز و روزه اى را که به نحو متعارف به جا آورده، چه حکمى دارد؟

  جواب: اگر در حال حاضر بر تقليد امام(قدّس سرّه) در آن مسأله باقى باشد، واجب است که اعمال گذشته اش را که با فتواى امام(قدّس سرّه) منطبق نيست، تدارک نمايد، به اين معنى که نمازهايى را که به جاى شکسته، تمام خوانده به صورت شکسته قضا کند و روزه هايى را که در حال مسافرت گرفته است، قضا نمايد.