سؤال 704. آيا زن در وطن و اقامت تابع شوهر است؟
جواب: مجرد زوجيّت موجب تبعيّت قهرى نمى شود، و زن مى تواند در انتخاب وطن و قصد اقامت تابع شوهر خود نباشد. بله، اگر زن در انتخاب وطن و اعراض از آن تابع اراده همسرش باشد، قصد شوهرش براى او کافى است و شهرى که همسرش با او براى زندگى دائم و به قصد توطّن به آن جا رفته است، وطن وى هم محسوب مى شود و همچنين اعراض شوهر او از وطن مشترکشان با خروج از آن و رفتن به جايى ديگر، اعراض او از وطن هم محسوب مى گردد، و براى اقامت ده روز در سفر، اطلاع او از قصد شوهرش مبنى بر اقامت ده روز با اين فرض که وى تابع اراده شوهر است براى وى کافى است، بلکه اگر مجبور به همراهى با شوهرش در مدت اقامت در آن جا باشد، نيز حکم همين است.
سؤال 705. جوانى با زنى از شهرى ديگر ازدواج نموده است، هنگامى که اين زن به خانه پدرش مى رود، نمازش قصر است يا تمام؟
جواب: تا زمانى که از وطن اصلى خود اعراض نکرده، نمازش در آن جا تمام است.
سؤال 706. آيا زن و فرزندان مشمول مسأله «1284» رساله حضرت امام(قدّس سرّه) هستند؟ يعنى در تحقق سفر آن ها قصد سفر توسط آنان شرط نيست؟ و آيا وطن پدر موجب تمام بودن نماز کسانى که تابع وى هستند، مى گردد؟
جواب: اگر در سفر تابع پدر ولو قهراً باشند، قصد پدر براى پيمودن مسافت در صورت اطلاع آنان از آن کافى است. ولى در انتخاب وطن و اعراض از آن، اگر در تصميم گيرى و زندگى مستقل نباشند، يعنى بر حسب طبيعت و ارتکازشان تابع اراده پدر باشند، در اعراض از وطن سابق و اتخاذ وطن جديد که پدر با آن ها براى زندگى دائمى به آن جا رفته است، تابع وى خواهند بود.