احکام >
پاسخ های آماده:
رطوبت هائی که نمی دانیم منی هست یا خیر
بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمةالله
وقت بخیر و تشکر از اعتمادتان به سایت انهار
دین مبین اسلام دینی شیرین، جذاب و آرامش بخش است و دین تلخ، دین نگران کننده و دینی که سلب کننده آرامش باشد نیست.
به عبارت دیگر دین اسلام ضامن آرامش و آسایش انسان است و زمانی ما مکلف به تکلیفی هستیم که به آن تکلیف یقین داشته باشیم و اگر یقین به تکلیفی نداشته باشیم و شکّ در داشتن تکلیف داشته باشیم اصلاً تکلیفی نداریم.
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
فتاوای مراجع عظام تقلید در مورد وظیفه مکلّف در باره رطوبت هائی که نمی داند منی هست یا خیر:
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
آیةالله العظمی امام خامنه ای: رطوبت خارج شده از مرد {سالم} اگر همراه با شهوت جستن و سست شدن بدن باشد حکم منی را دارد و اگر آبی خارج شود که نداند منی هست یا نه و علایم سه گانه یا یکی از آنها را نداشته باشد حکم منی را ندارد.
آیات عظام: امام خمینی، اراکی: اگر رطوبتی از انسان خارج شود و نداند منی است يا بول يا غير اينها چنانچه با شهوت و جستن بيرون آمده و بعد از بيرون آمدن آن بدن سست شده،آن رطوبت حكم منی دارد، و اگر هيچ يك از اين سه نشانه يا بعضی از اينها را نداشته باشد، حكم منی ندارد. ولی در زن و مريض، لازم نيست آن آب با جستن بيرون آمده باشد، بلكه اگر با شهوت بيرون آمده باشد، در حكم منی است و لازم نيست بدن او سست شود.
آیةالله العظمی بهجت: اگر رطوبتی از انسان خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده (و بعد از بیرون آمدن آن، بدن سست شده)، آن رطوبت حکم منی دارد بلکه اگر فقط با شهوت و جستن باشد، ثابت شدن حکم منی خالی از وجه نیست و اگر هیچ یک از این سه نشانه را نداشته باشد، حکم منی ندارد ولی در مریض لازم نیست آن آب با جستن بیرون آمده باشد، بلکه اگر با شهوت بیرون آمده باشد در حکم منی است بنابرأظهر، و همچنین در زن مریض بنابراحوط ، و لازم نیست بدن او سست شود؛ بلکه خالی از وجه نیست که حکم زن در صحت و مرض مانند مرد باشد.
آیةالله العظمی سیستانی: اگر رطوبتی از مرد خارج شود و نداند منی است یا بول یا غیر اینها، چنانچه با شهوت و جستن بیرون آمده و بعد از بیرون آمدن آن بدن سست شده، آن رطوبت حکم منی را دارد، و اگر هیچ یک از این سه نشانه یا بعضی از اینها را نداشته باشد، حکم منی را ندارد. ولی در مریض لازم نیست آن رطوبت با جستن بیرون آمده باشد، و در موقع بیرون آمدن بدن سست شود، بلکه اگر با شهوت بیرون آید در حکم منی است.
و رطوبتی که زنان در موقع ملاعبه یا تصوّرات شهوت انگیز در خود موضع احساس میکنند و آن رطوبت به اندازهای زیاد نیست که جاهای دیگر را آلوده کند، پاک است و غسل ندارد و وضو را نیز باطل نمیکند و امّا اگر زیاد باشد به حدّی که صدق (انزال) کند و لباس را آلوده نماید؛ در صورتی که همراه با رسیدن زن به اوج لذّت جنسی و ارضای کامل (ارگاسم) باشد، نجس و موجب جنابت است، بلکه اگر همراه با آن هم نباشد ـ بنا بر احتیاط لازم ـ نجس و موجب جنابت میباشد، و در مواردی که زن شک داشته باشد رطوبت به این حد از زیادی رسیده یا نه و یا شک در اصل خروج رطوبت داشته باشد، غسل واجب نیست و وضو و غسل هم باطل نمیشود.
آیةالله العظمی مکارم شیرازی: اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است یا رطوبت دیگر، چنانچه همراه با «جستن» و «شهوت» بوده باشد آن رطوبت حکم منى دارد و اگر این دو نشانه، یا یکى از آنها را نداشته باشد حکم منى ندارد، ولى در زن و مریض لازم نیست که با جستن بیرون آید، بلکه اگر رطوبت هنگامى بیرون آید که به اوج شهوت جنسى رسیده است، حکم منى دارد.
منبع: (1) توضیح المسائل مراجع، مسأله ٣٤٦ . (2) آموزش مصوّر احکام ص ۱۷۳.