مسائل نماز قضا

مسائل نماز قضا

سؤال  1 - در بعضى از اوقات، ديده شده عده‌اى نماز فريضه را بجاى نافله مىخوانند مانند اين كه در شبهاى قدر ماه مبارك رمضان بجاى صد ركعت نافله وارده، شش شبانه روز نماز قضا مىخوانند، اكنون آيا نماز قضاء آنان مجزى از آن نافله هست يا نه؟.

جواب: مجزى از نافله نيست و لكن خواندن نمازهاى قضا اهم است، نماز قضا را بخواند خصوصا اگر احتمال بدهد كه بعدا توفيق قضاى واجب را پيدا نمىكند.

سؤال  2 - شخصى در سفر، نماز ظهر را شكسته خواند، بعد قصد اقامه نموده و نماز عصر را تمام خواند. بعد از نماز عصر از قصدش برگشت و از طرفى يقين كرد كه يكى از آن دو نماز، باطل بوده اكنون تكليفش مادامى كه در آن محل است نسبت به نمازهاى آينده چيست و وظيفه‌اش نسبت به آن دو نمازى را كه خوانده چه مىباشد؟.

جواب: در فرض سؤال، كه بعد از نماز عصر، عدول از قصد اقامه نموده وظيفه او در آن محل - به جهت استصحاب حكم تمام، كه به قصد عشره ثابت شد - اتمام نماز و گرفتن روزه است و احوط جمع است و نسبت به قضاى آن دو نماز اگر دو ركعت قضا قصرا به قصد ما فى الذمه بجا بياورد كافى است.

سؤال  3 - آيا كافرى كه مشرف به دين اسلام مىگردد، قضاء نماز و روزه دوران كفرش بر او واجب است يا نه؟.

جواب: بر كافرى كه اسلام را اختيار مىكند قضاء نمازها و روزه‌هاى فوت شده وقت كفرش و روزه‌هائى را كه افطار كرده واجب نيست، ولى اگر مسلمان بوده و بعد كافر شده و دوباره اسلام اختيار كرده بايد قضاء نمازها و روزهائى كه در حال كفر ترك كرده بجا آورد.

سؤال  4 - شخص مريضى كه سكته كرده و مدتى بسترى بوده و هيچ گونه قدرت بر حركت نداشته و بعلاوه حواسش هم بجا نبوده، آيا نماز از گردن او ساقط است يا نه؟ و بعد از او بر ورثه، قضاء نماز او لازم است يا نه؟.

جواب: در فرض مسأله اگر مريض، حواس نداشته كه اوقات نماز را تميز دهد نمازهاى فوت شده، قضا ندارد و اگر ملتفت بوده و مسامحه كرده قضاء نمازها را بجا بياورند.

سؤال  5 - نماز قضا اذان و اقامه دارد يا نه؟.

جواب: واجب نيست و مستحب است و اگر هر مجلسى يك اذان و يك اقامه بگويد مستحسن است.

سؤال  6 - آيا نماز قضا را مىتوان بدون اذان و اقامه و با يك بار گفتن تسبيحات اربعه و با يك سلام آخر بجا آورد يا نه؟.

جواب: مانعى ندارد و بهتر آنست كه تسبيحات را سه مرتبه و هر سه سلام را بگويد.

سؤال  7 - كسى نافله شب را به نذر بر خود واجب كرده و شب، خواب رفت تا صبح بيدار نشد آيا قضا بر او واجب است يا نه؟.

جواب: بلى واجب است.

سؤال  8 - كسى كه در اماكن تخيير، نمازش قضا مىشود، در قضا هم مخير بين قصر و اتمام است يا اين حكم، مختص به حال ادا است؟.

جواب: احوط آنست كه قصرا قضا نمايد.

سؤال  9 - كسى كه خودش نماز قضا در ذمه دارد مىتواند براى قضاء نماز، اجير شود و همراه قضاى نماز خودش بخواند يا نه؟.

جواب: بلى مىتواند ولى در قضاى نماز خود، مسامحه ننمايد.

سؤال  10 - كسى كه يقين داشته وقت هست و نماز خوانده، ولى بعد از نماز فهميده كه وقت نبوده بايد قضاء آن را بخواند يا نه؟.

جواب: اگر يك ركعت آن در وقت واقع شده قضا ندارد و اگر همه نماز در خارج وقت واقع شده چنانچه بنحو تقييد، نيت ادا نموده بايد قضاء آن را بخواند ولى اگر نيت ما فى الذمه كرده و يا بعنوان خطا در تطبيق، نيت ادا نموده قضا ندارد.

سؤال  11 - شخصى از پانزده سالگى تا بيست و پنج سالگى نماز خوانده ولى در اثر سكونت در بيابان و دسترسى نداشتن به عالم، و جهل به مسئله، ازاله نجاست از بدن و لباس خود ننموده و به همان حال، نماز خوانده. آيا قضاء نماز اين ده سال - با اين كه مشقت دارد - بر او واجب است؟.

جواب: بنابر احتياط لازم، واجب است نمازهائى را كه با بدن و لباس نجس خوانده قضا نمايد. تصميم بگيرد و از خداى متعال، استعانت بجويد انشاء الله موفق مىشود ولى مى توانيد در اين احتياط، به فقهائى مراجعه كنيد كه قضا را لازم نمىدانند.

سؤال  12 - اگر كسى اغسال واجبه را فراموش كند و نماز بخواند قضا دارد يا نه؟.

جواب: بلى اگر غسل جنابت يا غسل مس ميت يا غسل حيض يا نفاس يا استحاضه فراموش شود هر چه نماز خوانده بايد قضا نمايد.

سؤال  13 - روايتى از مولاى متقيان صلوات الله وسلامه عليه نقل شده كه به نظر مبارك مىرسد صحت و سقم آن را مرقوم فرمائيد: (عن علي بن أبي طالب عليه السلام قال سمعت رسول الله صلى الله عليه وآله و سلم يقول من ترك الصلاة في جهالته ثم ندم لا يدري كم ترك فليصل ليلة الإثنين خمسين ركعة بفاتحة الكتاب و قل هو الله أحد مرة فإذا فرغ من الصلاة استغفر الله مأة جعل الله ذلك كفارة صلوته ولو ترك صلوة مأة سنة لا يحاسب الله صلوة العبد الذي صلى هذه الصلاة) آيا اين روايت صحيح است يا نه؟.

جواب: صحت سند روايت مذكوره، معلوم نيست و بر فرض صحت، چون به ظاهر آن عمل نشده و معرض عنها است بايد حمل به خلاف ظاهرش شود و ممكن است نظر داشته باشد به صورتى كه يقين به فوت نماز نداشته باشد و الا نمازهاى فوت شده يقينى را واجب است قضا نمايد و ممكن است اين دستورى براى قبول شدن توبه او باشد به ملاحظه معصيت ترك صلاة در وقت، و تدارك مصالحى كه فوت شده و علم به فوت آنها ندارد.

سؤال  14 - شخصى در بيمارستانى كه تا محل خودش، ده فرسخ متجاوز فاصله دارد يك ماه بسترى است و نمازهاى يوميه خود را، نخوانده اكنون آن نمازها را قصر قضا كند يا تمام؟

جواب: اگر مردد بوده و نمىدانسته چند روز در بيمارستان مىماند، تا يك ماه نمازهاى خود را، قصرا قضا كند ولى اگر قصد اقامه ده روز را داشته بايد، تماما قضا نمايد.

سؤال  15 - اگر انسان كلمه‌اى را صحيح بداند و بعد معلوم شود غلط بوده، مثلا تشديد (اهدنا الصراط المستقيم) را نمىگفته يا كلمه ديگرى را غلط مىگفته حال كه مىخواهد قضا كند شك دارد آيا از اول بلوغ دچار اين خطا بوده يا بعدا عارض گرديده چه مقدار قضا كند؟.

جواب: در فرض مسأله كه غلط مىخوانده اقوى اعاده نماز است به مقدارى كه يقين دارد غلط مىخوانده.