نماز احتياط

سؤال  237 - هر گاه شخص در نماز ظهر، شكى كند كه موجب نماز احتياط است و وقت نماز عصر هم تنگ باشد و ممكن نباشد اقلا يك ركعت عصر را پيش از غروب بخواند در اين صورت كدام يك از آنها را مقدم بدارد، نماز احتياط را يا نماز عصر را؟.

جواب: در فرض سؤال كه به غروب شرعى بيش از يك ركعت نمانده نماز عصر را بخواند و بعد از آن احتياط كند به خواندن نماز احتياط و قضا ظهر.

سؤال  238 - كسى كه در نماز چهار ركعتى شك بين سه و چهار كرد پيش از خواندن نماز احتياط، وارد نماز ديگر شد تكليفش چيست؟.

جواب: اگر سهوا وارد نماز ديگر شده احتياط آنست كه همان وقت، نماز احتياط را بجا آورد و بعد نمازى را هم كه بين آن بوده تمام كند، بعد هر دو نماز را اعاده نمايد.

سؤال  239 - كسى كه مثلا شك سه و چهار كرده و بعد از تروى، ظن به چهار برايش حاصل شد كه مقتضاى قاعده در نمازهاى چهار ركعتى به احتياط مستحب، اعاده آن نماز است حال اگر به احتمال اين كه شايد در واقع، سه ركعت بوده، يك ركعت نماز احتياط به قصد امتثال امر واقعى بخواند، آيا خواندن اين نماز احتياط، لغو و بى اثر است و يا اين كه تشريع و حرام، و يا حرام ذاتى است؟.

جواب: لغو و بى اثر است مگر اين كه به قصد ورود باشد كه تشريع و حرام است.

سؤال  240 - در شك سه و چهار پس از اتمام نماز اگر قبل از نماز احتياط سه تكبير با رفع يد انجام گيرد (عمدا) آيا توليد اشكال نمىكند؟.

جواب: در صورتى كه به قصد مطلق ذكر بوده توليد اشكال به معناى بطلان نماز نمىكند، ولى بر خلاف احتياط است.

سؤال  241 - اگر كسى در اثر جهل به مسأله، پس از سلام نماز و قبل از نماز احتياط صورت را برمىگردانده و پشت به قبله مىكرده آيا نمازهائى را كه چنين خوانده واجب است قضا كند؟.

جواب: اگر در وقت است احتياطا آن نماز را اعاده و اگر در خارج وقت است احتياطا قضا نمايد.