العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > وفات «قطب الدين راوندي» (573 ق):
بمناسبت سالروز رحلتش
به مناسبت سالگشت رحلت علامه فرزانه ابو الحسین قطب الدین سعید بن هبة الله راوندی غزلی را تقدیم روح پر فتوح این عالم ربانی می کنم . تاچه قبول افتد و که در نظر آید :
باد صبا وزید و خزان ناپدید شد
شد نغمه گر هزار و زمین پر امید شد
در صحن خانه هبة الله غنچه ای
لب وا نمود و نام نکویش سعید شد
در مکتب حقایق و پیش ادیب عشق
بالید و پرورید و فقیهی فرید شد
بر نردبام علم و عمل چون عروج کرد
شد قطب دین و پیش خدا روسفید شد
جاری میان رود کلامش حدیث عشق
بر درگه مکارم او دل مرید شد
از نون و القلم قلمش جلوه ای گرفت
کوثر شد و شفا شد و قول سدید شد[1]
فکر لطیف و عقل سلیمش به روزگار
بر قفل درب خانه دانش کلید شد
در مسلخ شهادت و در مکتب حسین
فرزند خویش داد و حسینش شهید شد[2]
راوند مهد او شد و از حسن عاقبت
در بارگاه فاطمه طلع نضید شد[3]
فطرت بیا و بوسه بزن بر مزار او
کز یمن تربتش دل ما پر نوید شد
[1] اشاره به آیه نورانی «یا ایها الذین امنوا اتقوا الله و قولو قولا سدیدا» در سوره احزاب دارد.
[2] نصير الدين حسين بن سعيد راوندي فرزند قطب الدین می باشد و از دانشمندان عصر خويش بوده كه به دست بيگانگان به شهادت رسيده است.
[3] اشاره به آیه شریفه «وَ النَّخْلَ باسِقاتٍ لَها طَلْعٌ نَضيدٌ» در سوره قاف دارد.
