ورام بن ابی فراس از علمای قرن ششم و هفتم هجری است. ولادت او در شهر حله بود، شهری که مرکز تشیع و فقاهت در قرون متمادی بوده است.
ورام بن ابی فراس جد مادری سید رضی الدین بن طاووس است. نسب او به قبیله بنی حمدان می رسد و از نسل مالک اشتر نخعی، صحابی با وفا و سردار بزرگ امیر المؤمنین علیه السلام است که چیزی جز رشادت و وفاداری به امیرالمؤمنین علیه السلام در کارنامه اش نیست.
خاندان آل طاووس از نظر فضل و تقوا و علم برای همه شناخته شده اند.
پدر ورام از بزرگان دین و از فقهای جلیل القدر است.
برادر او، مجیر الدین، جعفر بن ابی فراس هم از علما و فقهای معروف زمان خود بوده که در سال ۶۲۶ هجری در بغداد وفات یافته و بدن او را به نجف منتقل کرده، در جوار امیرالمؤمنین علیه السلام به خاک سپرده اند.
همسر ورام از نوادگان شیخ طوسی است و به همین جهت سید ابن طاووس در کتب خود گاهی می گوید جد من ورام بن ابی فراس و گاهی می گوید جد من شیخ طوسی که در حقیقت جد بزرگ او است.
از جمله اجداد ورام، ابو الفتح است که خلعت خود را از خلیفه فاطمی (در مصر) گرفت و در براندازی حکومت عباسیان از یاران بساسیری بود و با هبة الله شیرازی، از بنیانگذاران اسماعیلیه، هم مکاتباتی داشته است.
اساتید و شاگردان
در این زمینه اطلاع چندانی در دست نیست. از اساتید او نام سید ابو الحسن عریفی علوی و سدیدالدین محمود حمصی در کتب رجال آمده است.
شاگردان
از جمله شاگردان او نام محمد بن جعفر، معروف به ابن مشهدی یافت شده است.
تألیفات
۱ - تنبیه الخواطر و نزهه النواظر، معروف به مجموعه ورام که بیشترشهرت مؤلف بخاطر همین کتاب است. این کتاب از مآخذ بحار الانوار نیز می باشد.
۲ - مسأله فی المواسعه و المضایقه
رحلت
شیخ ورام بن ابی فراس در سال ۶۰۵ هجری، در ماه محرم الحرام و در شهر حله به دیار باقی شتافت و بدن مطهر او را در همان جا دفن نمودند.