العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > سربریدن و شکار حیوانات:
دستور كشتن شتر (نحر)
مسأله ۲۵۹۵- اگر بخواهند شتر را بكشند كه بعد از جان دادن پاك و حلال باشد۱، بايد با پنج شرطي۲ كه براي سر بريدن حيوانات گفته شد، كارد يا چيز ديگري را كه از آهن و برنده باشد۳، در گودي بين گردن و سينه اش فرو كنند۴.
۱-زنجاني: پاك و در نتيجه حلال باشد...
۲-خوئي، زنجاني، وحید، تبریزی: با شرائطي...
اراكي، فاضل: با شش شرطي...
۳-زنجاني: كارد يا چيز برنده ديگري مانند آن را...
۴- جوادی آملی: و این عمل را «نَحر» مى‌گویند.
*****
گلپايگاني، صافي: مسأله ۲۶۰۴- در تذكيه شتر علاوه بر پنج شرطي كه براي سر بريدن حيوانات گفته شد، بايد كارد يا چيز ديگري را كه از آهن و برنده باشد، در گودي بين گردن و سينه اش فرو كنند.
سيستاني: مسأله ۲۶۱۳- شتر را براي حلال و پاك بودن به جاي سر بريدن بايد نحر كنند، و دستور آن چنين است كه با رعايت شرايط سر بريدن كه ذکر شد، كارد يا چيز ديگري را كه از آهن و برنده باشد، در گودي بين گردن و سينه اش فرو كنند، و بهتر آن است كه شتر هنگام نحر ايستاده باشد.
مکارم: مسأله ۲۲۲۷ - برای کشتن شتر باید با پنج شرطی که برای سربریدن حیوانات گفته شد کارد و یا چیز دیگری که از آهن و برنده باشد در گودی پایین گردنش فرو کنند و این عمل را نحر می گویند.
مظاهری: مسأله ۲۱۸۶- شتر را به جاى ذبح بايد نحر كرد، يعنى كارد را در گودى پايين گردنش فرو كنند و فرق نمىكند كه ايستاده باشد يا زانوها را به زمين زده باشد يا خوابيده باشد ولى بهتر است كه ايستاده باشد و آنچه در ذبح گفته شد در نحر هم بايد مراعات شود.
مسأله ۲۵۹۶- (وقتي مي خواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند، بهتر است۱كه شتر ايستاده باشد ولي۲) اگردر حالي كه زانوها را به زمين زده، يا به پهلو خوابيده و جلو بدنش رو به قبله است۳، كارد را در گودي گردنش فرو كنند اشكال ندارد.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
۱-مكارم: مطابق بعضي از روايات بهتر است...
۲-[قسمت داخل پرانتز در رساله آيت الله بهجت نيست]
۳-خوئي، اراكي، گلپايگاني، تبريزي، صافي: به پهلو خوابيده و دست و پا و سينه اش رو به قبله است...
سيستاني، مظاهری: رجوع كنيدبه ذيل مسأله ۲۵۹۵.
مسأله ۲۵۹۷- اگر به جاي اين كه كارد در گودي گردن شتر فرو كنند سر آن را ببرند، يا گوسفند و گاو و مانند اينها را مثل شتر، كارد در گودي گردنشان فرو كنند۱، گوشت آنها حرام و بدن آنها نجس است۲، ولي اگر چهار رگ شتر را ببرند و تا زنده است به دستوري كه گفته شد كارد در گودي گردنش فرو كنند، گوشت آن حلال و بدن آن پاك است۳. و نيز اگر كارد در گودي گردن گاو يا گوسفند يا مانند اينها فرو كنند و تا زنده است سر آن را ببرند۴ حلال و پاك مي باشد.
این مسأله در رساله آیت الله سبحانی نیست.
۱- مكارم: گوشت آنها حلال نيست، ولي اگر بعد از اين كار هنوز حيوان زنده باشد و فوراً او را بر طبق دستور شرع بكشند، گوشتش حلال است.
۲- زنجاني: بدن آنها نجس بوده و در نتيجه گوشت آنها حرام است...
۳- زنجاني: بدن آن پاك و در نتيجه گوشت آن حلال است...
جوادی آملی: {پایان مسأله}
۴- فاضل: سر آن را به دستوري كه گفته شد ببرند...
زنجاني: سر آن را با رعايت شرايط ببرند پاك و در نتيجه گوشت آن حلال است.
*****
سيستاني: مسأله ۲۶۱۴- اگر بجاي نحر سر شتر را ببرند يا گوسفند و گاو و مانند اينها را مثل شتر نحر كنند، گوشت آنها حرام و بدن آنها نجس است، ولي اگر شتر را ذبح كنند و پيش از مردن آن را نحر نمايند گوشت آن حلال و بدن آن پاك است و نيز اگر گاو يا گوسفند و مانند اينها را نحر كنند و پيش از مردن سر آنها را ببرند حلال و پاك مي باشند.
مظاهری:مساله ۲۱۸۷- اگر به جاى اينكه شتر را نحر كنند سر آن را ببرند، و يا به جاى اينكه غير شتر را ذبح كنند آن را نحر كنند فايده ندارد.
مسائل اختصاصی
مظاهری:مساله۲۱۸۸- ذبح بايد روى حيوان زنده واقع شود و اگر معلوم نيست زنده است يا مرده بايد در موقع سر بريدن حركتى داشته باشد گرچه چشم يا دم خود را حركتدهد، و اگر حركتى نداشت گرچه خون فراوانى هم از او برودحلالنيست.
{cke_protected_۱}{cke_protected_۲}{cke_protected_۳}{cke_protected_۴}جوادی آملی: مسأله ۲۶۴۹- گوشت‌هایى که در بازار مسلمانان داد و ستد مى‌شود و احتمال داده شود که به صورت شرعى ذَبح شده، حلال و پاک و خرید و فروش آن جایز است.
جوادی آملی: مسأله ۲۶۵۰- گوشتها یا مرغهاى سربریده‌اى که از بلاد کفر مى‌آورند، مردار محسوب شده و محکوم به نجاست و حرمت است و خرید و فروش آنها جایز نیست؛ مگر آنکه ذَبح شرعى آنها ثابت شود.
مسأله ۲۵۹۸- اگر حيواني سركش شود و نتوانند آن را به دستوري كه در شرع معين شده بكشند، يا مثلاً در چاه بيفتد و احتمال بدهند كه در آنجا بميرد و كشتن آن به دستور شرع ممكن نباشد۱، چنانچه با چيزي مثل شمشير كه بواسطه تيزي آن بدن زخم مي شود به بدن حيوان زخم بزنند۲ و در اثر زخم جان بدهد حلال مي شود و رو به قبله بودن آن لازم نيست، ولي بايد شرطهاي ديگري را كه براي سر بريدن حيوانات گفته شد دارا باشد.
۱- زنجاني: هر جاي بدنش را كه زخم بزنند و در اثر زخم جان بدهد پاك و در نتيجه حلال مي شود و رو به قبله بودن آن لازم نيست، ولي بايد شرطهاي ديگري را كه براي سر بريدن حيوانات گفته شد دارا باشد.
وحید: هر جای بدنش را که با مثل شمشیر و خنجر و نیزه و مانند این ها زخم بزنند و در اثر زخم زدن جان بدهد حلال می شود و روبه قبله بودن آن لازم نیست ولی باید شرط های دیگری را که برای کشتن حیوانات ذکر شد دارا باشد.
سیستانی: هر جای بدنش را که زخم بزنند و در اثر زخم جان بدهد، حلال می‌شود، و رو به قبله بودن آن لازم نیست، ولی باید شرط‌های دیگری را که برای سربریدن حیوانات ذکر شد دارا باشد.
۲-مكارم: چنانچه با چيز برنده اي مانند كارد، جايي از بدنش را زخم كنند...
گلپايگاني، خوئي، تبريزي، صافي، بهجت: احتمال بدهند كه در آنجا بميرد و كشتن آن بدستور شرع ممكن نباشد، هر جاي بدنش را كه زخم بزنند...
مظاهری: رجوع کنید به ذیل مسأله ۲۵۹۴ (شرط اول)
