العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > فتاوای آیت الله العظمی تبریزی (قدس سره):
احکام دین
سؤال١١٩٣ -آيا در اداء دين، علم طلبكار به اينكه مال (پول مثلا) بعنوان اداء دين است معتبر است؟
جواب:بسمه تعالى -قصد مديون لازم است و علم طلبكار لازم نيست، و اللّه العالم.
سؤال١١٩۴ -شخصى در زمان گذشته حدودا سى سال قبل مبلغى به ديگرى بدهكار است اينك بعد از گذشتن مدت سى سال قصد اداى دين و پرداخت بدهى خود را دارد، با توجه به تورم موجود آيا همان مبلغ بدهى سابق را بايد بپردازد و يا مبلغى اضافه نمايد؟ آيا دائن مى‌تواند مطالبۀ ما به التفاوت را بنمايد يا خير؟
جواب:بسمه تعالى -چنانچه شخص مبلغى از پول رايج را به ديگرى بدهكار باشد طلبكار فقط همان مبلغ را مى‌تواند از او مطالبه كند و حقّ مطالبۀ بيش از آن را ندارد و كاهش يا افزايش قدرت خريد پول تأثيرى در حكم ندارد، بلى اگر بدهكارى شخص از جهت خريد جنس به نسيه بوده و در موعد مقرر پول جنس را به فروشنده نرسانده فروشنده در صورتى كه راضى به تأخير نشود مى‌تواند معامله را فسخ كند و جنسى را كه به شخص فروخته از او پس بگيرد و اگر جنس پيش خريدار باقى نمانده قيمت جنس را به قيمت روز فسخ از مشترى مطالبه نمايد، و اللّه العالم.
سؤال١١٩۵ -اگر كسى از ديگرى طلب دارد ولى بدهكار نمى‌دهد و طلبكار هم نمى‌تواند بگيرد، در اين صورت آيا طلبكار مى‌تواند به مقدار طلب از مال بدهكار بدزدد (سرقت كند) ؟
جواب:بسمه تعالى -اگر بدهكار دين را انكار كند و دين مسلّم باشد يا به دين اعتراف كند و از اداء آن امتناع كند چنانچه از بدهكار مالى بدست طلبكار برسد مى‌تواند به مقدار دين خود از آن بردارد، و اللّه العالم.
