احکام تخلّی

سؤال  20. در آب كشيدن مخرج بول و غائط آيا يك بار شستن كفايت مى كند؟

جواب: در شستن مخرج بول با آب قليل بنابر احتياط واجب دو بار بايد آب كشيد، اما در شستن آن با آب غير قليل يك مرتبه كفايت مى كند، همچنين در شستن مخرج غائط در صورتى كه طورى شسته شود كه ذره‌اى از نجاست در آن نماند، يك بار شستن كفايت مى كند. (منهاج 2/ قبل م 59) (رساله/م67)

سؤال  21. بنده دو ماه است در اروپا زندگي مي كنم. سرويسهاي بهداشتي اين‌جا فاقد آب است و من براي رفع نجاست بول به دستمال كاغذي بسنده مي كردم. با توجه به اینكه تطهير با آب اگرچه دشوار است اما نشدني نيست وظيفه من چيست؟ ثانيا اگر با دستمال رفع نجاست نشده است آيا بايد نمازهايي كه اين دو ماه با همين شيوه تطهير مخرج بول خوانده ام را مجدداً بخوانم؟

جواب: مخرج بول با غير آب پاك نمي شود و چون مي توانيد مخرج بول را با آب پاك نمائيد واجب است براي نماز مخرج بول را با آب تطهير نمائيد و نمازهايي را كه به اين نحوه خوانده ايد بايد قضا نمائيد. (استفتاء/15030) (منهاج 2/ قبل م 716 و قبل م 59) رساله/67)

سؤال  22. شخصى استبراء كرده و بعد آب مشكوكى از او خارج شده آيا اين آب محكوم به طهارت است يا نجاست؟

جواب: بعد از استبراء رطوبت مشکوک مردد بین پاک و نجس، محکوم به طهارت است. (منهاج 2/قبل م 65) (استفتاء شماره 275/جواب 3 الف)

سؤال  23. به لحاظ ابتلاء به مرض دیابت بعد از استبراء قطرات بول مشاهده می‌گردد واستبراء مجدد سبب زحمت می‌گردد آیا درصورت بی اعتنایی قطرات مذکور محکوم به طهارت می‌باشد.

جواب: بعد از استبراء اگر رطوبتى از مجرا خارج گردد كه مشكوك باشد محكوم است به اينكه بول نمى باشد ولى اگر يقين داريد كه رطوبت خارج شده بول است محكوم به نجاست است و بى اعتنايى در اين حكم اثرى ندارد و اگر بول قطره قطره بعد از استبراء هم از شما بيرون مى آيد و قطع نمى شود بايد براى نماز به وسيله كيسه اى كه در آن پنبه يا چيز ديگرى است كه از رسيدن بول به جاهاى ديگر جلوگيرى مى كند خود را حفظ نمايد و احتياط واجب آن است كه پيش از هر نماز مخرج بول را كه نجس شده آب بكشد مگر در صورتى كه موجب حرج باشد و در صورتى كه جمع مابين ظهر و عصر يا مغرب و عشاء مى كند، شستن بين دو نماز لازم نيست. (استفتاء/13297) (منهاج 2/ قبل م 65) (رساله/73 و 318)