مسائل غسل

سؤال 154 :بيمارانى كه زخم آنان باز است مانند زخمهاى شكمى كه مرتباً ترشح به خارج مى كند چگونه غسل كنند و نماز بخوانند؟

جواب: اگر آب براى آنان ضرر ندارد حكم سالم را دارند و بايد بطور معمول غسل كنند و اگر ضرر دارد بايد اطراف زخمها را به قصد غسل بشويند و چنانچه كشيدن دست تر بر زخمها ضرر ندارد احتياط آن است كه دست تر بر آنها بكشند و بعد پارچه پاكى روى آنها بگذارند و دست تر روى پارچه هم بكشند و اگر اين مقدار هم ضرر دارد يا زخم نجس است و نمى شود آب كشيد. بايد اطراف زخمها را بطور معمول و به ترتيب اول سر و گردن بعد طرف راست و بعد طرف چپ را بشويند و بنابر احتياط تيمم بدل از غسل هم بكنند.

سؤال 155 :در اثر كهولت سن يا بعض عوارض جسمى، قسمتى از ظاهر بدن بوسيله قسمتى از پوست بدن پوشيده شده آيا بايد براى غسل قسمتى كه پوشيده شده بشويند يا جزء باطن محسوب مى شود؟

جواب: بلى، قسمتى را كه قبلا جزء ظاهر بدن بوده و فعلا مشكوك است بايد براى غسل بشويند.

سؤال 156 :آيا غسل واجب از غسل واجب ديگر كفايت مى كند؟

جواب: بلى غسل واجب از غسل واجب ديگر كفايت مى كند.

سؤال 157 :آيا غسلهاى واجب از غسل مستحب كفايت مى كند؟ عكس آن چطور؟

جواب: اگر نيت غسل مستحب نداشته باشد غسلهاى واجب از غسل مستحب كفايت نمى كند.

سؤال 158 :آيا غسل مستحب از غسل مستحب ديگر كفايت مى كند؟

جواب: خير كفايت نمى كند مگر نيت تمامى غسل ها را بكند.

سؤال 159 :آيا رنگى كه خانمها، براى موى سر، استفاده مى كنند، مانع از رسيدن آب مى گردد يا نه؟

جواب: اگر رنگ مذكور، جرم داشته باشد مانع رسيدن آب است و چون بنابر احتياط واجب بايد براى غسل موها نيز شسته شود. بنابراين لازم است رنگى را كه جرم است برطرف كنند اما، اگر رنگ تنها باشد مانعى ندارد.

سؤال 160 :اگر بيمار به جهت خوف از ضرر غسل جبيره اى انجام دهد و پس از نماز معلوم شود خوف او بى مورد بوده تكليف او چيست؟

جواب: اعاده لازم نيست ولى اگر اعاده كند بهتر است.