سؤال 385 ـشخصى پيش از اذان صبح جنب بوده و نمى دانسته است آيامى تواند بعد از اذان صبح با همان جنابت، نيت روزه قضاى ماه رمضان و يا غيرهكند؟ جواب: بنابر اقوى بقاء غيرعمدى بر جنابت در خصوص قضاىروزه ماه رمضان موجب بطلان است و لذا در فرض سؤال نمى تواند نيت قضاى رمضان كند وصحيح نيست، ولى نسبت به غير آن مضرّ و مبطل نيست، لذا در فرض سؤال مى تواند نيتروزه ديگرى كند و صحيح است.
سؤال 386 ـشخصى جنببوده و عمداً با حال جنابت باقى مانده است تا اذان صبح شده، يا جنب بوده و خوابمانده است، فعلاً كه قبل از ظهر است آيا مى تواند نيت روزه استيجارىكند؟ جواب: در فرض سؤال ظاهراً نيت روزه استيجارى اشكالندارد، ولى خلاف احتياط است.
سؤال 387 ـبين مسأله 1644 رساله توضيح المسائل با استفتائى كه در جامع المسائل از آن حضرت نقل شدهتناقضى وجود دارد و آن اينكه در جامع المسائل نيت خوردن روزه را مبطل دانسته ايد وحال آنكه در رسالهچنين چيزى نيست، لطفاً بفرماييد كداميك از دو فتوا را صحيح مى دانيد؟
جواب: با اندكى تأمل منافاتاز بين مى رود و منظور اين است كه چنانچه روزه دار نيت كند مفطرى را بجا آورد تازمانى كه مفطر را انجام نداده روزه او باطل نمى شود ولى اگر روزه دار نيت كند كهديگر روزه نباشد با چنين نيتى روزه اش باطل مى شود اگرچه مفطرى بجانياورد.
سؤال 388 ـدر اثناى نماز در دهانروزه دار اخلاط سر و سينه جمع شده است اگر فرو دهد روزه اش باطل مى شود و اگربخواهد بيرون بريزد بايد نماز را قطع كند، وظيفه چيست؟ جواب: اگر ممكن باشد بدون قطع نماز، اخلاط را از دهان خارج كند و يا در دهان نگه دارد ونماز را تمام كند بايد نماز را ادامه دهد. و در صورت عدم امكان، اگر به مقدارى وقتدارد كه اگر نماز را قطع كند و از اول شروع كند، لااقل يك ركعت از نماز داخل وقتواقع شود، بايد نماز را قطع كرده و اخلاط را از دهان خارج كند و بعد نماز رابخواند. اما اگر به اين مقدار هم وقت ندارد لازم است فرو برد و نماز را تمام كند. وبعداً قضاى روزه را بگيرد.
سؤال 389 ـشخصى كهمى داند قرآن را غلط مى خواند آيا جايز است بخواند و چنانچه روزه باشد، موجب بطلانروزه او مى شود يا خير؟ جواب: غلط خواندن قرآن فى نفسه حرامنيست و موجب بطلان روزه نمى شود (گرچه لازم است مؤمنين سعى كنند قرآن را صحيحبخوانند) بلى چنانچه شخصى علم اجمالى دارد قسمتى را كه مى خواهد بخواند، به طورىغلط مى خواند كه معناى آن تغيير كرده و برخلاف واقع مى شود و قصدش هم اين باشد كهمعناى خلاف واقع و كذب را بخدا نسبت دهد، در اين صورت
خواندن حرام است و اگربداند كذب بر خدا مبطل روزه است، روزه او نيز باطل مى شود و علاوه بر قضا، بنابراحتياط كفاره هم بر او واجب مى شود. بلكه اگر بداند كلمه و عبارتى را غلط مى خواند،گرچه غلط به گونه اى نباشد كه معنا تغيير كند ولى قصد كند كه آن را خداوند آن گونهنازل فرموده است، در اين فرض هم خواندن حرام است و از جهت روزه نيز حكم فرض سابق رادارد.
سؤال 390 ـحكم كشيدن دندان يا جراحى لثه ودندان كه باعث خونريزى مى شود در حال روزه چيست؟
جواب: اگرچيزى به حلق فرو نرود براى روزه ضررى ندارد.
سؤال 391 ـدر ترميم دندان يا قالب گيرى دندان از موادى استفاده مى شود كه در آب دهانحل مى شود و آب دهان مزه آن را مى گيرد، حكم آن را در مورد روزه بيانكنيد.
جواب: چنانچه آن مواد در آب دهان مستهلك شود به طورىكه صدق اكل نكند اشكال ندارد، هر چند مزه آن را بچشد.
سؤال 392 ـاستفاده از پماد كه روى پوست مى مالند در هنگام روزه چهحكمى دارد؟ و آيا بين پماد ويتامينى و غير آن تفاوتى وجود دارد؟
جواب: چنانچه روى پوست بدن ماليده شود، موجب بطلان روزه نيست و فرقى بينويتامينى و غيرويتامينى وجود ندارد.
سؤال 393 ـآيا تزريق خون براى روزه دار اشكال دارد؟
جواب: بلىبه طور كلى هر چيزى كه تزريق آن موجب تقويت و حكم غذا را داشته باشد، اشكال دارد واگر ناچار از تزريق شدند مى توانند روزه را بگيرند و قضاى آن را همبگيرند.
سؤال 395 ـشخصى روزه ماه رمضان را عمداً خورده است و همين طور روزهقضاى ماه رمضان را بعدازظهر خورده است و نمى دانسته كفاره دارد، وظيفه اشچيست؟
جواب: در فرض سؤال علاوه بر كفاره افطار عمدى روزه ماهرمضان، قضاى آن و كفاره افطار روزه قضاى ماه رمضان در بعداز ظهر هم بر او واجب است; هر چند كه نمى دانسته كفاره دارد ولى مى دانسته كه حرام است.
سؤال 396 ـشخصى گمان مى كرد كه اگر استمناء كند يا غذا بخورد، بايد يكروز قضاى روزه را بجاى آورد، در اين صورت وظيفه اش چيست؟
جواب: اگر مى دانسته كه اين كار روزه را باطل مى كند; علاوه بر قضا كفاره نيز لازماست.
سؤال 397 ـاگر شخصى دارو مصرف كرده يا عمداًتا صبح جنب باقى مانده است يا استمنا كرده است و نمى دانسته كه اين امور مبطل روزهاست چه وظيفه اى دارد؟
جواب: بايد روزه را قضا كند و اگرجاهل مقصر بوده (يعنى مى توانسته ياد بگيرد و ياد نگرفته) بنابر احتياط واجب كفارههم ثابت است. اما اگر جاهل قاصر بوده (يعنى نمى توانسته ياد بگيرد) كفارهندارد.
سؤال 398 ـاگر مسافر در ماه مبارك رمضانبه سوى وطن خود حركت كند و مصادف با اذان ظهر نزديك وطن خود برسد، ولى شك كند كهآيا مقدار مسافت مانده، وطن محسوب مى شود يا خير، وظيفه اش چيست؟
جواب: در فرض سؤال كه شكدارد وارد شهر شده يا نه، اگر تا آن وقت كارى كه روزه را باطل مى كند انجام ندادهاست احتياطاً قصد روزه كند و روزه بگيرد و بعد هم قضاى آن رابگيرد.
سؤال 399 ـآيا صحيح است كه شخص نذر كند كهروزه قضايى ماه رمضان خود را در سفر بگيرد؟
جواب: صحت نذرروزه هاى واجب در سفر ثابت نشده و مجزى نيست و فرقى نيست كه روزه ماه رمضان باشد ياقضاى آن يا كفاره يا استيجارى يا براى والدين و غيره، بلى قدر متيقن اين است كه اگرشخص هنگامى كه در حضر است نذر كند كه در سفر روزه مستحبى بگيرد، يا نذر كند فلانروز معين را چه در سفر باشد يا در حضر، روزه مستحبى بگيرد، نذر او منعقد و آن روزهدر سفر صحيح است.
سؤال 400 ـاگر دكترها در موردروزه گرفتن بيمارى اختلاف نظر داشته باشند، وظيفه چيست؟
جواب: بايد خود شخص جهت تشخيص موضوع چند روز روزه بگيرد اگر ضرر نداشت بايد روزه بگيردوالا روزه گرفتن بر او واجب نيست و چنانچه قبل از رسيدن رمضان سال آينده بهبودىحاصل شود، بايد روزه هايى را كه نگرفته قضا كند والاّ قضا لازم نيست ولى بايد براىهر روز يك مدّ يعنى ده سير طعام از گندم يا جو يا نان به فقيربدهد.
سؤال 401 ـكسانى كه به جهت عذرى مثل بيمارىيا سفر، روزه ماه رمضان را نگرفته و مى دانند تا رمضان سال آينده، قضاى روزه ها رانمى گيرند، آيا صحيح است كفاره و فديه آنها را بعد از ماه رمضانبدهند؟
جواب: خير، در فرض سؤال فعلاً مكلف به كفاره نيستند،بلكه تكليف شرعىآنها اين است كه تارمضان سال بعد روزه ها را قضا كنند و اگر تا آن موقع قضا نكردند و تأخير انداختند،مكلف به پرداخت كفاره تأخير مى شوند، لذا اگر قبل از آن پرداخت كنند حساب نمى شود وبايد مجدداً بدهند.
سؤال 402 ـبر پيرمرد و پيرزنىكه روزه واجب نيست و بايد فديه، يعنى مدّ طعام، بدهند، آيا مى توانند بعد از ماهرمضان فديه را بدهند يا بايد تا ماه رمضان سال آينده صبر كنند؟
جواب: خير، لازم نيست صبر كنند، بلكه مى توانند در همان ماه رمضان و همان روزكه روزه را خوردند فديه را بدهند بلى پرداخت، قبل از آن صحيح و مجزىنيست.
سؤال 403 ـشخصى از سال گذشته و از سال جارىروزه قضايى دارد، آيا هنگام قضا كردن لازم است تعيين كند كه روزه سال قبل يا سالجارى است؟
جواب: تعيين لازم نيست و مى تواند نيت كندروزه هايى را كه برعهده او است قضا مى كند.
سؤال 404 ـچنانچه براى مرجع تقليد ثابت شود كه رؤيت هلال شده و عيد فطر است و همين كهاز او سؤال شود بفرمايد: اول ماه براى من ثابت شده ولى حكم نكند، مقلّد او به محضسؤال و اطلاع آيا مى تواند افطار كند؟
جواب: ملاك، حصول علميا اطمينان است لذا در فرض سؤال اگر علم يا اطمينان حاصل شود (كه عادتاً چنين است) افطار كند، و در غير اين صورت بايد همچنان روزه باشد تا اينكه اول ماه به يكى ازطرق مذكوره در توضيح المسائل مسأله 1795 ثابت شود.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال انهار میباشد.
پورتال انهار