سفر و وطن

افطار كردن مسافر قبل از رسيدن به وطن

سؤال1403. شخصى در سفر بوده و قصد داشت پيش از ظهر به وطن برسد و نيّت روزه كند، ولى در بين راه سهوا چيزى مى خورد. آيا مى  تواند آن روز را روزه بگيرد؟

جواب:  اگر روزه ى واجب معين ـ مثل روزه ى ماه مبارك ـ است به قصد وظيفه امساك كند (چيزى نخورد) و قضاى آن را هم بگيرد، به خصوص اگر در اصل تناول سهو نبوده؛ بلكه در قصدش سهو بوده، ولى با تعمد خورده است.

شك در رسيدن به وطن

سؤال1404. در صورتى كه مسافر در ماه مبارك رمضان به سوى وطن خود حركت نمايد و هم زمان با اذان ظهر، نزديك وطن خود برسد؛ ولى شكّ نمايد كه آيا مقدار مسافت مانده وطن محسوب مى شود يا نه، تكليف چيست؟

جواب:  بايد قبل از ظهر به شهر خودش وارد شود، يعنى به حدّى برسد كه ديگر عرفا مسافر بر او صدق نكند و با شكّ در اين مطلب بنابر نرسيدن بگذارد و در صورت رسيدن به حدّ ترخّص و نرسيدن به شهر، احتياط مورد دارد.

مسافرت شرعى، پيش از ظهر

سؤال1405. كسى پيش از ظهر به اندازه مسافت شرعى از وطن خارج مى  شود و پيش از ظهر به وطن يا محلّ اقامه بر مى گردد، آيا مى  تواند روزه بگيرد؟

جواب:  اگر روزه واجب معيّن است و در طول اين مدت افطار نكرده، اگر قبل از ظهر به وطن برگردد يا به محلّ اقامه با قصد جديد براى ده روز ماندن بازگردد بايد روزه بگيرد و اگر غير واجب معيّن است، روزه گرفتن او جايز است.

مسافرت بين روزه  هاى كفاره

سؤال1406. فردى بين سى و يك روز كفاره، مسافرت يك روزه انجام مى  دهد ولى تا پيش از زوال برمى  گردد و نيّت روزه مى  كند. آيا پى در پى بودن آن به هم خورده است؟

جواب:  اشكال ندارد و پى در پى بودن روزه  ها به هم نخورده است.

حكم مسافرت كردن در رمضان

سؤال1407. آيا مى شود در ماه رمضان مسافرت كرد؟

جواب:  بله، مى شود.

گرفتن روزه مستحبى در سفر

سؤال1408. گرفتن روزه مستحبى در سفر، چه حكمى دارد؟

جواب:  مسافر نمى تواند در سفر روزه بگيرد، مگر اين كه روزه گرفتن در سفر را نذر كرده باشد، كه در اين صورت روزه گرفتن صحيح است و بنابر احتياط واجب روزه مستحبى را در سفر به نيّت رجا بايد گرفت، مگر در مدينه مشرفه كه بنابر روايت، مسافر مى تواند براى برآورده شدن حاجت سه روز روزه بگيرد