العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > فتاوای آیت الله العظمی خوئی (قدس سره):
احكام روزه مسافر
سؤال377- در سفر حرام مثل مسافرت زن بدون اجازه زوج و عدم رضايت وى كه بايد نمازهاى خود را تمام بخواند بفرمائيد تكليف روزهاش چيست؟
جواب: جايى كه نماز در آن براى مسافر تمام خواندن واجب است، روزه رمضان نيز واجب است و افطار آن در آن حال جايز نيست.
سؤال378- اگر روزهدار پيش از ظهر قصد مسافرت كرد، بعد از حد ترخص روزهاش را باطل كرد سپس مانعى رسيد از ادامه سفر، برگشت به وطن خود، آيا بايد امساك كند تا شب يا مىتواند بخورد؟
جواب: بنابر احتياط واجب بايد امساك كند. واللََّه العالم.
سؤال379- صريح فتوا است كه «مسافر يا كسى كه قصد اقامت دارد قبل از ظهر به وطن يا محل اقامت برسد» چنانچه مسافر ظهر به وطن يا محل اقامت برسد و يا آن كه اذان ظهر را در حد ترخص بشنود و مفطر به عمل نياورده باشد، آيا نيت روزه كند صحيح است؟ و يا آنكه شرط است قبل از ظهر ولو به قليل به وطن يا محل اقامت برسد، و حد ترخص براى مسافرى كه وارد مىشود كافى نيست، فقط اعتبار حد ترخص براى مسافرى است كه از وطن يا محل اقامت خارج مىشود؟
جواب: شرط است كه قبل از ظهر به وطن يا محل اقامتش برسد.
سؤال380- زيدى در ماه رمضان قبل از ظهر به مسافرت مىرود (البته با اراده و نيت قبلى كه در شب داشته) چنانچه در بين راه مفطرى به عمل نياورد و دوباره هنوز ظهر نشده به وطن خود برگشت و تجديد نيت نموده آيا روزه او چه صورت دارد؟
جواب: در صورت مفروضه روزه او صحيح است.
