سؤال368- زنى كه حائض در بين روز شد اگر قبلاً افطار كرده است كفاره بر او مىآيد و حرمتش از باب تجرّى است يا واقعاً حرام است؟
جواب: در فرض مزبور اگر افطار عمدى نموده بود احتياط واجب دادن كفاره در آن است.
سؤال369- اگر مردى به واسطه عذرى روزه نبود و زن روزهدار خود را مجبور كرد
به جماع اگر زن در بين راضى شد باز هم كفاره بر زن نيست.
جواب: بلى در مفروض سؤال بر زن كفاره است. واللََّه العالم.
سؤال370- مواردى كه شخصى بايد افطار كند مثل زن حامله و شير ده كه روزه به خودش يا به بچه ضرر دارد اگر نتواند تا ماه رمضان سال آينده قضاى آن را بگيرد آيا دو كفاره براى او واجب است يكى براى افطار در ماه رمضان و يكى براى بجا نياوردن قضاى آن يا يك فديه دارد و كفاره را به سيد مىتوان داد يا نه؟
جواب: بلى دو كفاره لازم است و به سيد فقير هم مىتوان داد. واللََّه العالم.
سؤال371- مريض كه اطمينان دارد تا ماه رمضان ديگر خوب نمىشود آيا مىتواند در ماه رمضان حال يا شوال كفاره روزهاش را بدهد؟
جواب: تعجيل در اداى فديه در فرض مزبور مشكل است، و احتياط در اداى آن به مقدار ضيق وقت در اداى قضاى آن بر فرض واجب بودن است، مانند يك روز به آخر شعبان در صورت افطار يك روز، و همين طور بيشتر در بيشتر. واللََّه العالم.
سؤال372- قدر واجب در كفاره اطعام ده مسكين يا شصت مسكين چيست، به معنى اين كه مراد از طعام و كميت آن چيست؟
جواب: مراد، اعطاى فقير به طورى كه سير شود به اينكه حاضر كند او را بر سفره طعام و بخورد تا سير شود، يا تسليم نمايد طعام را به دست او به طورى كه صلاحيت داشته باشد كه آن را طعام خود قرار دهد مانند گندم يا نان يا آرد يا برنج.
امّا كميت آن پس در مورد اوّل آن است كه در مجلس اطعام سير گردد، و اما در مورد دوّم به وزن يك مدّ كه مقدار سه ربع كيلو است به هر مسكين بدهد، چنانچه تفصيل آن در رساله ذكر شده.
سؤال373- زيد براى كفاره قضاى ماه رمضان مثلاً صد مد گندم يا جو مىخرد به فقير مىدهد، چون در شهر وسيله پخت و پزِ نان، در خانهها نيست، لذا فقير اين گندم يا جو را مىفروشد و قيمت آن را از نانوا، نان مىخرد و مصرف مىكند، چون نان گرانتر است قيمت صد مد گندم يا جو حدود هشتاد مد نان مىشود، حال از ذمه زيد صد مد كه به فقير داده ادا شده، يا آن كه آنچه فقير نموده از نان ادا شده، آنچه حكم است بيان فرمائيد.
جواب: بلى همان صد مد از ذمه زيد ادا شده. واللََّه العالم.
سؤال374- زيد بابت كفاره مدهاى طعام گرفت به فقير داد، آيا بر فقير جايز است كه آن را فروخته در غير خوردن ساير لوازمات خود برساند يا خير؟
جواب: در فرض مزبور مانعى از فروختن آن و صرف در غير خوردن براى فقير نيست.
سؤال375- آيا مستحقين كفارات از قبيل كفاره روزه ماه مبارك رمضان كه عمداً روزه را افطار مىكرده و غيره، مىتوانند كه مثلاً يك مد طعام را به مبلغ وجهى كه قيمت آن است صلح كنند يا بايد حتماً طعام داده شود؟
جواب: در قبض كفارات كه تكليف به دادن طعام است، دادن و گرفتن غير طعام مجزى نيست، مگر آنكه دهنده، فقير را وكيل كند در خريدن طعام با آن مبلغ، پس از آن، طعام را قبول كند فقير براى خود، آنگاه اگر خواست بفروشد يا ببخشد مانعى ندارد.
سؤال376- فقير ده سير طعام را كه به عنوان كفاره مىگيرد بايد خود شخصاً مصرف نمايد، يا آنكه براى مهمان خود هم مىتواند مصرف نمايد؟
جواب: بلى مىتواند مصرف نمايد.
کلیه حقوق مادی و معنوی این وب سایت متعلق به پورتال انهار میباشد.
پورتال انهار