احکام >
ازدواج و زناشویی:
محارم چه کسانی هستند (مرجع تقلید آیةالله گلپایگانی)
سوال سلام محارم (که نمیتوان با آنها ازدواج کرد) چه کسانی هستند و در صورت محرمیت آیا دست دادن به آنها جایز هست؟ با تشکر
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی گلپایگانی(قدّس سرّه)
جواب: سلام علیکم؛ با کسانی که محرم هستند، چه محرمیت نسبی و چه محرمیت سببی و چه محرمیت رضائی باشند نمیتوان ازدواج کرد و ازدواج با غیر محارم اگر بخاطر عارضه ای ازدواجشان حرام نشده باشد، جایز هست.
محارم سه دسته هستند:
(1) محارم نسبی
محارم نسبت به مردان:
1. مادر، مادربزرگ پدری و مادری هر چه بالاتر روند.
2. دختر خود انسان و دخترِ پسر یا دخترِ دختر انسان (نوهها و نتیجهها هر چه پایینتر روند).
3. خواهر یعنی دختری که مادر او یا پدر او یا هر دوی آنان با مرد مزبور یکی باشد.
4. اولاد و نوهها و نتیجههای خواهر هر چه پایینتر روند.
5. اولاد و نوهها و نتیجههای برادر هر چه پایینتر روند
6. عمّه خود شخص و عمّه پدر و مادر و نیز عمّه مادر بزرگها و پدر بزرگها (دختر عمّه و اولاد او محرم نیستند)
7. خاله خود شخص و خاله پدر و مادر و نیز خاله مادر بزرگها و پدر بزرگها (دختر خاله و اولاد او محرم نیستند)
نکته: عمهی عمّه و خالهی خاله اگر عمّه یا خاله پدر یا مادر انسان هم باشند مَحرمند و الا مَحرم نیستند.
محارم نسبت به زنان:
1. پدر و پدر بزرگ پدری و مادری هر چه بالاتر روند.
2. پسر خود انسان و پسرِ پسر یا پسرِ دختر انسان (نوه ها و نتیجه ها هر چه پایینتر روند).
3. برادر؛ یعنی هر مردی که پدر او یا مادر او یا هر دوی آنان با دختر مزبور یکی باشد.
4. اولاد و نوهها و نتیجههای برادر هر چه پایینتر روند.
5. اولاد و نوهها و نتیجههای خواهر هر چه پایینتر روند.
6. عموی خود شخص و عموی پدر و مادر و نیز عموی مادر بزرگها و پدر بزرگها (پسر عمو و اولاد او مَحرم نیستند)
7. دایی خود شخص و دایی پدر و مادر و نیز دایی مادر بزرگها و پدر بزرگها (پسر دایی و اولاد او مَحرم نیستند)
نکته: دایی دایی و عموی عمو اگر دایی یا عموی پدر یا مادر انسان هم باشند مَحرمند و الا مَحرم نیستند.
(2) محارم سببی «یعنی کسانی که به واسطه ازدواج صحیح دائم یا موقت به یکدیگر محرم شده اند».
محارم سببی نسبت به مردان
به محض جاری شدن صیغه عقد ازدواج دائم یا موقت، مادر و مادربزرگهای عروس هر چه بالاتر روند، نسبت به داماد مَحرم ابدی میشوند. یعنی حتی بعد از مرگ یا طلاق عروس هم مَحرم باقی میمانند.
اگر مرد با زنی ازدواج کند که از شوهر سابق خود دختر دارد، با صرف عقد کردن، این دختر بر شوهر دوم مَحرم نمیشود، بلکه محرمیت بین این دختر و شوهر دوم مادرش، بعد از وقوع نزدیکی بین آن زن و شوهر حاصل میشود.
محارم سببی نسبت به زنان
بعد از جاری شدن صیغه عقد ازدواج دائم یا موقت، پدر شوهر و پدر بزرگهای شوهر هر چه بالاتر روند برای همیشه به عروس محرم میشوند؛ یعنی حتی بعد از مرگ شوهر یا طلاق گرفتن عروس، این محرمیت باقی میماند.
اگر زن با مردی ازدواج کند که از زن سابق خود پسر دارد، به محض اجرای صیغه عقد دائم یا موقت، محرمیت ابدی بین زن بابا و پسر حاصل میشود و نیازی به وقوع نزدیکی نیست.
(3) محارم رضاعی (به واسطه شیر خوردن)
اگر زنی که از ولادت فرزند شرعی خود شیر پیدا کرده، با رعایت شرایط مخصوصی که در نوشتاری جداگانه توضیح داده خواهد شد، بچهای را شیر کامل دهد، محرمیتهایی بین آن بچه و اشخاص دیگر حاصل میشود که آنها را بیان میکنیم.
هرگاه زنى کودکى را با شرایط کامل شیر دهد، آن زن به حکم مادر او و مَحرم است و آن مرد که شیر این زن مربوط به بچههای اوست، به حکم پدر او و مَحرم اوست.
پدر آن مرد به حکم پدر بزرگ پدری و مادرش به حکم مادر بزرگ پدری و برادر مرد به حکم عمو و خواهرش عمه او و در نتیجه مَحرم هستند. فرزندان مرد هم برادر و خواهر او (شیر خورده) محسوب مىشوند، همچنین پدر آن زن که بچه را شیر داده به حکم پدر بزرگ مادرى و مادرش مادر بزرگ مادرى و برادرش دایى و خواهرش خاله رضاعی آن بچه میشوند؛ همچنین دخترى را که زنی شیر داده بر شوهر همان زن حرام است (به شرط این که با آن زن نزدیکى کرده باشد). همچنین انسان نمىتواند با مادرِ رضاعىِ زن خود ازدواج کند زیرا به حکم مادر زن او است.
همچنین بچههای زنی که شیر میدهد به شیر خورده مَحرم میشوند، چه الآن موجود باشند یا بعداً به دنیا بیایند.
فرزندان زنى که بچهاى شیر دهد، فرزندانِ پدر بچه شیر خورده محسوب مىشوند، بنابراین پدر آن بچه (شیر خورده) نمىتواند با دخترهایى که از آن زن به دنیا آمدهاند ازدواج کند.
اگر انسان با زنى که دخترى را شیر کامل داده ازدواج کند و با آن زن نزدیکى نماید، دیگر نمىتواند با آن دختر ازدواج کند.
اگر انسان با دخترى ازدواج کند، دیگر نمىتواند با زنى که آن دختر را شیر کامل داده ازدواج نماید.
انسان نمىتواند با دخترى که مادر یا مادر بزرگ انسان او را شیر کامل داده ازدواج کند؛ و نیز اگر زنِ پدرِ انسان از شیر مربوط به پدر او دخترى را شیر داده باشد، انسان نمىتواند با آن دختر ازدواج نماید. یاحقّ.