العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > تقلید:
رجوع به مرجع زنده (مرجع تقلید آیةالله امام خمینی)
سوال سابقاً مقلد مرحوم امام بودم، بعد ازفوت ایشان به فتوای مرحوم آیةالله اراکی رجوع کردم، و سپس به فتوای آیةالله الله فاضل لنکرانی رجوع کردم و به تقلید از امام باقی ماندم، بعد از رحلت آیةالله الله فاضل لنکرانی به آیةالله سیستانی رجوع کردم حال سؤالم این است که آیا امکان دارد که کلاً از امام به مرجع حی رجوع نمایم که بتوانم در قیامت پاسخگو باشم؟
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(قدّس سرّه)
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی امام خمینی(قدّس سرّه)
جواب: سلام علیکم؛تقلید شما از مراجع عظام گذشته صحیح بوده و اگر پس از فوت مرجع تقلیدی که با اجازه ایشان به فتوای مرحوم امام باقی مانده اید به مرجع زنده دیگر رجوع کنید و مطابق نظر وی در تقلید از میت باقی بمانید تقلید شما باز هم صحیح است و نگران نباشید.
فتوای آیةالله سیستانی در این مورد:
اگر مجتهدی که انسان از او تقلید میکند از دنیا برود ، حکم بعد از فوت او حکم زنده بودنش است ، بنابر این اگر او أعلم از مجتهد زنده باشد باید ـ با علم به اختلاف در مسائل محل ابتلاء و لو اجمالاً ـ بر تقلید او باقی بماند .
و چنانچه مجتهد زنده أعلم از او باشد باید به مجتهد زنده رجوع کند .
و اگر أعلمیتی در میان آنها معلوم نشود یا مساوی باشند ، پس اگر اورعیت یکی از آنها ثابت شود به این معنا که در فتوی دادن بیشتر احتیاط کند باید از او تقلید کند و اگر ثابت نشود مخیر است عمل خود را با فتوای هر کدام تطبیق نماید ، مگر در موارد علم اجمالی، یا قیام حجت اجمالی بر تکلیف ـ مانند موارد اختلاف در قصر و تمام ـ که بنابر احتیاط واجب باید رعایت هر دو فتوا را بنماید .
و مراد از تقلید در صدر این مسأله صرف التزام به متابعت از فتوای مجتهد معین است ، نه عمل کردن به دستور او. یاحقّ.
فتوای آیةالله سیستانی در این مورد:
اگر مجتهدی که انسان از او تقلید میکند از دنیا برود ، حکم بعد از فوت او حکم زنده بودنش است ، بنابر این اگر او أعلم از مجتهد زنده باشد باید ـ با علم به اختلاف در مسائل محل ابتلاء و لو اجمالاً ـ بر تقلید او باقی بماند .
و چنانچه مجتهد زنده أعلم از او باشد باید به مجتهد زنده رجوع کند .
و اگر أعلمیتی در میان آنها معلوم نشود یا مساوی باشند ، پس اگر اورعیت یکی از آنها ثابت شود به این معنا که در فتوی دادن بیشتر احتیاط کند باید از او تقلید کند و اگر ثابت نشود مخیر است عمل خود را با فتوای هر کدام تطبیق نماید ، مگر در موارد علم اجمالی، یا قیام حجت اجمالی بر تکلیف ـ مانند موارد اختلاف در قصر و تمام ـ که بنابر احتیاط واجب باید رعایت هر دو فتوا را بنماید .
و مراد از تقلید در صدر این مسأله صرف التزام به متابعت از فتوای مجتهد معین است ، نه عمل کردن به دستور او. یاحقّ.
