v      چگونه از پرت شدن حواس در نماز جلوگیری کنیم؟

سؤال:  چه کار کنیم که سر نماز حواسمان جمع باشد و فکر و ذهنمان در نماز متوجه خداوند باشد بطوریکه زبان و دل با هم هماهنگ باشند, به گونه ای که آنچه زبان تلفظ می کند دل هم به آن معانی و الفاظتوجه داشته باشد و آن معانی در روح و روان آدمی اثر کند و شخص نمازگزار را متحول سازد تا دیگر گناه نکند زیرا هدف از نماز جلوگیری از فساد است.

جواب: تنها راه این است که انسان خانه دلش را از اغیار و یبگانگان خالی کند. وقتی دل  از محبت و علاقه به دنیا و ظواهر ان خالی باشد راه برای ورود محبت و عشق به خداوند سبحان باز میشود. زمانیکه قلب انسان سرشار از عشق و محبت به خداوند شد و او بر دل حاکم گشت جائی برای غریبه باقی نمی ماند تا سر نماز شیطان انسان را وسوسه کند و حواسش را پرت کند.

و انسان نمی تواند دلش را از بیگانگان خالی کند مگر اینکه به دل بفهماند که دنیا و آنچه در ان است اعتباری و موقت است, و آنچه حقیقت دارد و برای همیشه باقی است ذات اقدس پروردگار منان است. باید در دل باور داشته باشد که معشوق های دیگر مثل پدر و مادر, فرزند, همسر, مال و ریاست و ... از بین رفتنی هستند و نباید معشوق های مجازی که مخلوق و آیات خداوند کریم اند مانع رسیدن به معشوق حقیقی شوند, اگرچه والدین و فرزندان و همسر و .... هرکدام در جای خود محترم اند واسلام عزیز در مورد احترام و حقوق آنها سفارش زیادی نموده است.

مهم آن است که بتوانیم این حقیت را باور کنیم و از حالت شک و غفلت خود را خارج سازیم. بر همین اساس قرآن کریم می فرماید:

«کل من علیها فان, ویبقی وجه ربک ذوالجلال والاکرام»

تمام کسانیکه روی آن (زمین) هستند فانی می شوند, و تنها ذات ذوالجلال و گرامی پروردگارت باقی می ماند. «الرحمن آیات 26-27»

«لا اله الا هو کل شی ء هالک الا وجهه»

هیچ معبودی جز خداوند سبحان نیست: همه چیز جز ذات پاک او فانی و نابود می شود.«سوره مبارکه قصص: آیه 88»

و محبت خداوند سبحان را در دل جای دادن به این آسانی نیست, سال ها انسان باید با نفس اماره و شیطان مبارزه کند و از حق تعالی استمداد بطلبد تا شاید موفق شود. و اگر انبیاء و معصومین علیهم السلام آنگونه عبادت می کردند سرش آن بود که آنها دل را از عشق به غیر خداوند بزرگ خالی کردند و از دنیا به اندازه قوت لایموت استفاده می کردند.