العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > ویژه نامه نماز:
فلسفه نماز و روزه کودکان قبل از تکلیف؟
v فلسفه نماز و روزه کودکان قبل از تکلیف؟
از مجموعه روایاتی که در مورد نماز و روزه کودکان و نوجوانان و حجاب دختران کوچک آمده است استفاده می شود که : اسلام عزیز خواسته آنها قبل از رسیدن به سن تکلیف با خواندن نماز و گرفتن روزه به احکام اسلام عادت کنند و خو بگیرند, و برایشان یک نوع تمرین باشد و عمل به آنها برایشان آسان گردد.
و اینک از باب تبرک چند حدیث بیان می گردد.
امام صادق علیه السلام :
«یامر الصبی بالصوم فی شهر رمضان بعض النهار, فاذا رای الجوع والعطش غلب علیه, امره فافطر.»
آن حضرت علیه السلام کودکش را ( که به سن تکلیف نرسیده بود) در قسمتی از روز ماه مبارک رمضان دستور به روزه می داد ولی هنگامی که می دید گرسنگی و تشنگی بر او غلبه کرده می فرمود افطار کند.
علامه مجلسی (رضوان الله علیه) از قول دیگران می فرماید:
«بل استصلاحا لیمترن علی فعلها فیسهل علیه اذا بلغ کما یضرب للتادیب.»
عبادت کودکان و نوجوانان قبل از سن تکلیف برای اصلاح و تربیت آنهاست و همچنین یک نوع تمرین و آمادگی قبل از سن تکلیف است تا وقتی که بزرگ شدند و به سن تکلیف رسیدند عمل به دستورات دین برایشان آسان باشد, همانطوریکه قبل از بزرگ شدن آنها ادب می شوند. «بحارالانوار: ج 85 , ص 133»
امام سجاد علیه السلام :
« انه کام یامر من عنده من الصبیان بان یصلوا الظهر والعصر فی وقت واحد والمغرب والعشاء فی وقت واحد, فقیل له فی ذلک؟ فقال: هو اخف علیهم و اجدر ان یسارعوا الیها و لایضیعوها و لایناموا عنها و لایشتغلوا و کان لایاخذهم بغیر الصلاة المکتوبة.» «همان»
به کودکان و بچه هایی که نزد حضرت علیه السلام بودند دستور می داد تا نماز ظهر و عصر , مغرب و عشاء را با هم بخوانند (چون در صدر اسلام معمولا این نمازها در یک وقت خوانده نمی شد) علت کار سوال شد آن حضرت علیه السلام فرمود:
این کار برای کودکان راحت تر و شایسته تر می باشد. و از طرفی آسانگیری در عبادت باعث شوق و علاقه آنها به نماز خواهد شد. به علاوه سخت گیری نکردن در عبادت سبب می شود که نوجوانان نماز را ضایع و ترک نکنند. و همچنین باعث می شود قبل از خواب و پیش از مشغول شدن به هر کاری نماز را بخوانند و آن حضرت علیه السلام در نماز های غیر واجب ( و نماز قبل از سن تکلیف) سخت گیری نمی کرد.
(برای اطلاع بیشتر به بحارالانوار: ج 85, ص 135-131 – وسائل الشیعة: ج7, ص 168 – من لایحضره الفقیه: ج 2 , ص 48 – فروع کافی: ج 5, ص 533 و.... مراجعه فرمائید.)
|
