العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > بندگی خدا؛ راز آفرینش:
پاداش تقدم نماز اول وقت
مرحوم آيةالله سيد محسن امين جبل عاملى در دمشق مكتبى داشتند كه دانشجويان شيعه در آن‌جا درس مى‌خواندند و تمام تحت نظر آيت‌ا... نامبرده اداره مى‌شدند. از آن بزرگوار نقل شده كه:
يكى از تربيت يافتگان مكتب ما براى تحصيل علم طب به آمريكا سفر كرده بود و پيوسته از اوضاع آن‌جا و تحصيلات خود به ما خبر مى‌داد. از جمله نوشته بود كه چندى قبل امتحان داشتيم ولى در روز امتحان موانعى پيش آمد كه ساعت به ساعت امتحان به تأخير افتاد تا اين‌كه نزديك بود ما را براى امتحان ببرند.متوجه شدم كه نزديك است وقت نماز از دست برود. در اين فكر شدم كه آيا امتحان بدهم و نماز نخوانم و يا نماز بخوانم و از امتحان بگذرم. فورى مهيّاى نماز شدم، دانشجويان كه حالت مرا مشاهده كردند و دانستند كه در مقدمات نماز خواندن هستم، گفتند: كجا مى‌روى؟ اكنون نوبت امتحانت فرا مى‌رسد. گفتم: من يك تكليف دينى و وظيفه آسمانى و الهى دارم كه وقت آن مى‌گذرد و من مجبورم اول، اداء فريضه كنم.گفتند: مگر نمي‌دانى وقتى كه امتحان تمام شد ديگر برايت وقت اختصاصى مقرر نمي‌شود. بيا و از نماز بگذر و امتحان بده كه تا دوره ديگر معطل نشوى. گفتم: محال است كه من از انجام فريضه مذهبى بگذرم.خلاصه به اعتراض‌ها و نصيحت هاى اين و آن اعتنا نكردم و آستين بالا زدم و وضو ساختم و با يك دنيا وقار در صحنه دانشگاه ايستادم و نماز را خواندم اتفاقا وقتى به نماز ايستادم، موقع امتحانم فرا رسيد و نام مرا بردند كه حاضر شوم ولى داستان مرا به اساتيد و ممتحنين گفتند.
هيأت ممتحنه وقتى دانستند كه من اين‌قدر به فريضه مذهبى و فرمان الهى آسمانى اهميت مى‌دهم و معتقدم، گفتند: بايد به‌اين جوان پاداش داد و بهترين پاداش او اين است كه در وقت معين ديگرى از وى امتحان كنيم و همين كار انجام شد و خدا را شكر در امتحان موفقيت داشتم.
