احکام >
استحاضه:
فتاوای آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله)
سؤال 127 -در صورتى كه استحاضه كثيره است و شخص از نظر جسمى توانايى سه مرتبه غسل در شبانه روز را ندارد (مبتلا به كمردرد و پادرد مىباشد) آيا مىتواند براى نماز بجاى غسل استحاضه، تيمم بدل از غسل كند؟ و همچنين براى روزه مىتواند تيمم كند؟ و آيا قضاى روزههاى اين چند روز را بايد بگيرد؟
جواب: اگر توانائى هيچ يك از سه غسل را ندارد براى نماز و روزه بجاى هر غسل تيمم بدل از غسل نمايد و در اين صورت اگر با تيمم بدل از غسل نماز و روزه را انجام داده روزه و نماز او قضا ندارد.
سؤال 128 -در رابطه با استحاضۀ قليله اگر شخصى بعد از نماز صبح پاك شد آيا براى نماز ظهر بايد يك وضو و براى نماز عصر هم يك وضوى ديگر بگيرد و همچنين براى نماز مغرب و عشا؟
جواب: پس از پاك شدن يك وضو براى نماز ظهر و عصر او كافى است.
سؤال 129 -زنى ادعا دارد كه هر ماه فقط يك روز يا كمتر و يا كمى بيشتر (كمتر از سه روز) خون مىبيند و هميشه اينطور بوده است آيا باز استحاضه است يا حكم ديگرى دارد.
جواب: استحاضه است.
سؤال 131 -زنى است كه 50 سال او تمام شده است ولى هنوز در هر ماه هفت الى ده روز خونى از او خارج مىشود كه از نظر ظاهر تفاوتى با خون حيض او ندارد آيا اين خون را بايد حيض حساب كرد يا استحاضه؟
جواب: در فرض سؤال اگر زن سيده نباشد بايد با آن خون معامله استحاضه بنمايد و اگر سيده است تا پايان 60 سالگى آن خون حيض و آن زن احكام حائض را دارد.
سؤال 133 -زن حامل در حال حمل گاهى يك لكّه خون مىبيند و باز ممكن است ده روز بعد هم لكهاى ببيند تكليف آن زن چيست؟
جواب: اگر فقط بصورت مرقوم لك مىبيند و خون هم در باطن قطع ميشود هر دو لك حكم استحاضه دارد.
سؤال 134 -آيا زنى كه زايمان مىكند غسل 20 روزه يا 40 روزه دارد يا خير؟ و بعد از اينكه بچه بدنيا آمد آيا بايد آن را غسل دهيم يا خير؟
جواب: وقتى كه زن زايمان كرد از همان لحظه نفاس او شروع مىشود پس اگر قبل از روز دهم يا روز دهم زايمان، خون قطع شد يعنى مثلاً سه روز يا بيشتر و يا حدّ اكثر ده روز خون ديد همهاش نفاس است و بايد غسل نفاس كند و اگر خون ادامه داشت تا از ده روز گذشت، به تعداد روزهاى عادت ماهانهاش نفاس است و زائد بر آن استحاضه مثلاً اگر عادت ماهانهاش هفت روز بوده و خون از ده روز گذشته بايد بمحض گذشتن روز دهم غسل نفاس و غسل استحاضه كند و ضمناً بچه كه بدنيا مىآيد غسل ندارد ولى شستن او در صورتى كه ضرر نداشته باشد مستحب است.