فتاوای آیت الله العظمی صافی گلپایگانی (مدظله)

سؤال: حدّ مقاومت در مقابل جانى يا سارق براى جلوگيرى از تجاوز يا هتك ناموس و يا سرقت را بيان فرماييد.

الف ـ آنجا كه احتمال آبروريزى مجنى عليه در كار باشد.

ب ـ آنجا كه احتمال قتل يا ضرب و جرح شديد مجنى عليه باشد.

ج ـ آنجا كه مال زياد معمولى يا كم مورد تعرض باشد.

د ـ جايى كه مقاومت منجر به قتل جانى يا سارق شود؟ و اگر از موارد عدم جواز برخورد با جانى يا سارق باشد تكليف قاتل مدافع و دم متجاوز چيست؟

جواب: الف و ب اشكال ندارد.

ج ـ دفاع جايز است مگر مال بقدرى كم باشد كه قابل اعتنا نيست.

د ـ دفاع جايز است هر چند منتهى به قتل جانى يا سارق شود و خون آنها هدر است ولى اگر از موارد عدم جواز دفاع باشد مثل اينكه در دفاع مراعات الاسهل فالاسهل (1 ـ تنبيه و اخطار 2 ـ صيحه زدن و تهديد 3 ـ ضرب با دست 4 ـ با عصا 5 ـ با وسيله اى كه مجروح كند 6 ـ قتل) را نكند و از حد كافى و مجاز در دفاع تجاوز كند مدافع ضامن است على الاحوط. والله العالم

سؤال:آيا در مواردى مثل شرب خمر و مسائلى كه با ناموس مردم مرتبط است، باز هم بايد از مرتبه اول امر به معروف و نهى از منكر (يعنى مرحله اظهار تنفر قلبى) آغاز كرد؟

جواب: دفاع از ناموس در صورتى كه صدق فعلى دفاع داشته باشد جايز بلكه واجب است ولى اگر با مراتب ابتدائى نهى از منكر ممكن است بآن اكتفا شود و در صورت عدم امكان تا قتل شخص مهاجم جايز است و در شرب خمر نيز مراتب نهى از منكر رعايت شود