احکام >
ازدواج و زناشویی:
آداب آمیزش و مجامعت با همسر (مرجع تقلید آیةالله خامنه ای)
سوال باسلام لطفاً روایات مطرح شده در آداب آمیزش و مجامعت با همسر را توضیح دهید.
مرجع تقلید: حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(مدظله)
جواب روایاتی در آداب آمیزش و مجامعت با همسر
جماع كردن در وقتی که زن حايض باشد يا با خون نفاس باشد حرام است و ازمابين ناف تا زانو از ايشان تمتع بردن مكروه است و بعد از پاك شدن و پيش ازغسل كردن جماع را نيز بعضى حرام ميدانند و احوط اجتناب است مگر آنكه ضرورتى باشد پس امر كند زن را كه فرج را بشويد و با او مقاربت كند و زن مستحاضه اگرغسل و ساير اعمالي كه او را مي بايد كرد بجا آورد با او جماع ميتوان كرد.
وطى در دبر (عقب) زن خلاف است بعضى از مراجع عظام حرام و بعضی مكروه ميدانند و احوط اجتناب است.
امام صادق (عليه السلام): نبايد مرد را دخول كردن بزن خود در شب چهارشنبه.
امام موسى (عليه السلام): هر كه جماع كند با زن خود در تحت الشعاع پى با خود قرار دهد افتادن فرزند را از شكم پيش از آنكه تمام شود.
امام صادق (عليه السلام): جماع مكن دراول ماه و ميان ماه و آخر ماه كه باعث اين ميشود كه فرزند سقط شود و نزديكست كه اگرفرزندى بهم رسد ديوانه باشد يا صرع داشته باشد نمى بينى كسى را كه صرع مى گيرد اكثر آنست كه يا در اول ماه يا در آخر ماه ميباشد.
حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم فرمود كه هر كه جماع كند با زن خود در حيض پس فرزندي كه بهم رسد مبتلا شود بخوره يا پيسى پس ملامت نكند مگر خود را.
امام صادق (عليه السلام): دشمن ما اهلبيت نيست مگر كسيكه والد الزنا يا مادرش در حيض به او حامله شده باشد.
در چندين معتبر از حضرت رسول صلّى اللّه عليه وآله وسلّم منقول است كه چون كسى خواهد با زن خود جماع كند بروش مرغان بنزد او نرود بلكه اول با او دست بازى و خوش طبعى بكند و بعد از آن جماع بكند.
در حديث صحيح از امام صادق (عليه السلام): در وقت جماع سخن مگوئيد كه بيم آنست فرزندى كه بهم رسد لال باشد.
در وقت جماع و آمیزش به فرج زن نظر و نگاه مكنيد كه بيم آنست فرزندى كه بهم رسد كورباشد.
در چندين حديث معتبر آمده: مرد و زن در حالتى كه خضاب بحنا و غير آن بسته باشند جماع نكنند.
امام صادق (عليه السلام): مرد با زن و كنيز خود جماع نكند در خانه ای كه طفل باشد كه آن طفل زناكار ميشود يا فرزنديكه از ايشان بهم رسد زناكار باشد.
رسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم): بحق آن خداوندى كه جانم در قبضه قدرت اوست اگر شخصى با زن خود جماع كند و در آن خانه شخصى بيدار باشد كه ايشان را ببيند يا سخن و نفسايشان را شنود فرزندى كه از ايشان بهم رسد رستگار نباشد وزناكار باشد.
در حديث موثق از امام صادق (عليه السلام): كراهت دارد مرد رو بقبله جماع كند و در حديث ديگر از آنحضرت پرسيد كه آيا مرد عريان ، جماع ميتواند كرد، فرمودند كه نه ، و رو بقبله و پشت بقبله جماع نكند و در كشتى جماع نكند.
امام صادق (عليه السلام): مكروه است جنب شدن در وقتيكه آفتاب طلوع ميكند و زرد مي باشد و همچنين در زردى آفتاب وقت فرو رفتن .
حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام فرمود كه مستحب است در شب اول ماه رمضان جماع كردن.
ابوسعيد خدرى: حضرت رسالت پناه (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) وصيت نمود بحضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام):
ياعلى چون عروسى داخل خانه تو شود كفش هايش را بكن تا بنشيند و پاهايش را بشو و آن آب را از درخانه تا منتهاى خانه بپاش چون چنين كنى خدا هفتاد هزار نوع رحمت بر تو بفرستد كه بر سر عروس فرود آيد تا آنكه آن بركت به هر گوشه آن خانه برسد و ايمن گردد عروس از ديوانگى و خوره و پيسى تا در آن خانه باشد. و منع كن عروس را تا هفت روز از خوردن شير وسركه و گشنيز و سيب ترش پس حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام گفت يا رسول اللّه بچه سبب منع كنم او را اينها؟ فرمود زيرا كه رحم بسبب خوردن اينها سرد و عقيم ميشود و فرزند نمى آورد و حصيري كه در ناحيه خانه افتاده باشد بهتر است از زنى كه فرزند از او بوجود نميآيد.
يا على جماع مكن با زن خود در اول ماه و ميان ماه كه ديوانگى و خوره و خبط دماغ راه مى يابد به آن زن وفرزندانش.
يا على جماع مكن بعد از پيشين كه اگر فرزندى بهم رسد احول خواهد بود.
يا على در وقت جماع سخن مگو كه اگر فرزندى حاصل شود ايمن نيستى كه لال باشد و نگاه نكند احدى بفرج زن خود و چشم بپوشد درآنحالت كه نظر كرده بفرج در آنحالت باعث كورى فرزند ميشود.
يا على به شهوت وخواهش زن ديگرى با زن خود جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد مخنث يا ديوانه باشد.
يا على هر كه جنب با زن خود در فراش خوابيده باشد قرآن نخواند كه ميترسم آتشى ازآسمان بر هر دو نازل شود و بسوزاند ايشان را.
يا على جماع مكن با زن خود مگر آنكه تو دستمالى از براى خود داشته باشى و او دستمالى از براى خود داشته باشد و هر دوخود را به يك دستمال پاك نكنيد كه دشمنى در ميان شما پيدا ميشود و آخر بجدائى ميكشد.
يا على ايستاده با زن خود جماع مكن آن فعل خران است و اگر فرزندى بهم رسد مانند خران بر رختخواب بول ميكند.
يا على در شب عيد فطر جماع مكن كه اگر فرزندى بوجود آيد شر بسيار از او به ظهورآيد.
يا على در شب عيد قربان جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد شش انگشت يا چهارانگشت در دست داشته باشد.
يا على در زير درخت ميوه دار جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد جلاد و كشنده مردم باشد يا رئيس و سركرده ظلم باشد.
يا على در برابر آفتاب جماع مكن مگر آنكه پرده بياويزى كه اگر فرزندى بوجود آيد هميشه در بدحالى و پريشانى باشد تا بميرد.
يا على در ميان اذان و اقامه جماع مكن كه اگر فرزندى بوجود آيد جرى باشد در خون ريختن.
يا على چون زنت حامله شود با او جماع مكن بى وضو كه اگر چنين كنى فرزندى كه بهم رسد كوردل و بخيل باشد.
يا على در شب نيمه شعبان جماع مكن كه اگر فرزندى حاصل شود شوم باشد و در رويش نشان سياهى باشد.
يا على در روز آخر ماه شعبان جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد عشار و ياور ظالمان باشد و هلاك بسيارى از مردم بردست او بود.
يا على بر پشت بام جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد منافق و ريا كننده و صاحب بدعت باشد.
يا على چون بسفرى بروى در آنشب كه ميروى جماع مكن كه اگرفرزندى بوجود آيد مالش را بنا حق صرف كند و اسراف كنندگان برادر شياطين اند واگر بسفرى روى كه سه روزه راه باشد جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد ياورظالمان باشد.
يا على در شب دوشنبه جماع بكن كه اگر فرزندى بهم رسد حافظ قرآن و راضى بقسمت خدا باشد.
يا على اگر جماع كنى در شب سه شنبه و فرزندى بهم رسد بعد از سعادت اسلام او را روزى شود و دهانش خوشبو و دلش رحيم و دستش جوانمرد و زبانش از غيبت و بهتان پاك باشد.
يا على اگر جماع كنى در شب پنجشنبه و فرزندى بهم رسد حاكمى از حكام شريعت يا عالمى از علماء باشد و اگر در روز پنجشنبه وقتى كه آفتاب در ميان آسمان باشد نزديكى كنى با زن خود و فرزندى بهم رسد شيطان نزديك او نشود تا پير شود و خدا او را روزى ميكند سلامتى در نيا و دين.
يا على اگر جماع كنى در شب جمعه وفرزندى بهم رسد خطيب و سخنگو باشد و اگر در روز جمعه بعد از عصر جماع كنى وفرزندى بهم رسد از دانايان مشهور باشد و اگر جماع كنى در شب جمعه بعد از نماز خفتن اميد هست آن فرزند از ابدال باشد.
يا على در ساعت اول شب جماع مكن كه اگر فرزندى بهم رسد ايمن نيستى كه ساحر باشد و دنيا را برآخرت اختيار نمايد.
يا على اين وصيت را از من بياموز چنانچه از جبرئيل آموختم .
در حديث معتبر آمده: «در روز عقد فاطمه صلوات اللّه عليها حقتعالى امر فرمود سدرة المنتهى را كه آنچه دارى فرو ريز براى نثار حضرت فاطمه پس آنچه داشت از مرواريد و مرجان و جواهر بر اهل بهشت نثار كرد پس حوران نثار را بردند و تا روز قيامت مفاخرت ميكنند و بهديه بيكديگر ميفرستند و ميگويند كه اين نثار حضرت فاطمه است و درشب زفاف استر اشهب حضرت رسول (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) را آوردند و قطيفه برروى آن انداختند و حضرت فرمود كه اى فاطمه سوار شو و سلمان لجام استر را ميكشيد و حضرت رسول از عقب روان شد و در اثناى راه صداى ملائكه بگوش مبارك حضرت رسيد جبرئيل با هزار ملك و ميكائيل با هزار ملك فرود آمدند و گفتند كه حقتعالى ما را بجهة زفاف حضرت فاطمه فرستاده است پس جبرئيل و ميكائيل اللّه اكبر ميگفتند و ملائكه با ايشان موافقت مى نمودند و باين سبب سنت شد كه درشب زفاف اللّه اكبر بگويند.
شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد كه ما طعامها بعمل مى آوريم و بسيار پاكيزه و خوشبو ميكنيم و بوى طعام عروسى از هيچ طعامى نمي آيد! {حضرت صادق علیه السلام} فرمود: زيرا كه بر طعام عروسى نسيم بهشت ميوزد چون طعامى است كه براى حلال مهيا ميشود.
در احاديث معتبره وارد شده است كه سنت است عروسى در شب واقع شود و طعام در چاشت پخته شود.
در حديث آمده: حضرت رسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم) نهى فرمود ازجماع كردن در زير آسمان و بر سر راه كه مردم تردد كنند و فرمود كه هر كه در ميان راه جماع كند خدا و ملائكه و مردم او را لعنت كنند.
رسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم): از كلاغ سه خصلت بیاموزید: 1- جماع كردن پنهان 2- بامداد بطلب روزى رفتن 3- بسيار حذر كردن .
أميرالمؤمنين علی (عليه السلام): هر گاه كسى خواهد با زن خود نزديكى كند تعجيل نكند كه زنان را كارها ميباشد پيش از جماع و هر گاه كسى زنى ببيند و خوشش آيد پس برود با اهل خود جماع كند كه آنچه با اين هست با آن هم هست و شيطان را بر دل خود راه ندهد و اگر زنى نداشته باشد دو ركعت نماز بكند و حمد خدا را بسيار بگويد و صلوات بر محمد و آل محمد بفرستد پس از فضل خدا زنى سئوال كند كه البته باو عطا ميفرمايد آنچه او را حرام بى نياز گرداند.
رسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم): چون مرد و زن جماع كنند عريان نشوند مانند دو خر زيرا كه اگر چنين كنند ملائكه از ايشان دور ميشوند.
رسول اکرم (صلّى اللّه عليه وآله وسلّم): مكروه است جماع كردن ميان طلوع صبح تا طلوع آفتاب و از وقت فرو رفتن آفتاب تا بر طرف شدن سرخى طرف مغرب و در آن روزى كه در آنروز آفتاب بگيرد و در شبي كه در آنشب ماه بگيرد و در شب يا روزي كه درآن باد سياه يا باد سرخ يا باد زرد حادث شود واللّه اگر جماع كند در اين اوقات پس او را فرزندى بهم رسد نبيند در آن فرزند چيزى را كه دوست دارد زيرا كه آيات غضب الهى را سهل شمرده.
أميرالمؤمنين علی (عليه السلام): هرگاه كسى را دردى در بدن بهم رسد يا حرارت بر مزاجش غالب شود پس بازن خود جماع كند تا ساكن شود.
امام صادق (عليه السلام): هر كه درحالت خضاب با زن خود جماع كند فرزندي كه بهم رسد مخنث باشد.
در روايت آمده: اگر كسى انگشترى با او باشد كه برآن نام خدا نقش كرده باشند جماع نكند. یاحقّ.