كشته شدن خسرو پرويز به دست پسرش شيرويه (9 هجری قمری)

خسروپرويز فرزند هرمز، فرزند انوشيروان، فرزند قباد ساساني بيست و سومين پادشاه سلسله ساسانيان بود كه از سال 591 تا 626 ميلادي بر تخت سلطنت ايران تكيه زد و تركتازي‌هاي زيادي نمود. وي در عصر خويش، جنگ‌هاي خونيني با بهرام چوبين و پس از وي با سپاهيان امپراتوري روم شرقي به راه انداخت.

در عصر وي پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله به نبوت برانگيخته شد و پس از هجرت آن حضرت از مكه معظمه به مدينه منوره و تشكيل حكومت اسلامي، نامه‌اي از سوي پيامبر صلی الله علیه و آله براي او ارسال گرديد ولي وي به نامه رسول خدا صلی الله علیه و آله جسارت و نامه‌رسان را با تحقير برگردانيد و همين امر سبب گرديد كه رسول خدا صلی الله علیه و آله وی را نفرين كند.

خسروپرويز نامه‌اي به عامل خويش در يمن نوشت و وي را فرمان داد كه دو تن از فرماندهان زبده خويش را به حجاز فرستاده و محمد بن عبدالله صلی الله علیه و آله را دستگير نمايند.

حاكم يمن بنا به دستور خسروپرويز دو تن از فرماندهان خويش را به مدينه اعزام و فرمان دستگيري پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله را به آنان صادر كرد. هنگامي كه آن دو بر پيامبر صلی الله علیه و آله وارد شدند، پيامبر صلی الله علیه و آله به آنان فرمود كه ديگر نيازي به اين كارها نيست زيرا در شب گذشته شيرويه فرزند خسروپرويز پدرش را كشت و خود بر جاي وي به تخت سلطنت تكيه زد.

همان طوري كه پيامبر صلی الله علیه و آله از عالم غيب خبر داده بود، قباد معروف به شيرويه با همدستي دولتمردان و فرماندهان عالي‌رتبه ساساني، پدرش خسروپرويز را از سلطنت خلع و در دهم جمادی الاول سال هفتم و يا نهم قمري، وي را به هلاكت رسانيد و به سلطنت بلندمدت وي (از 591 تا 626 ميلادي) خاتمه داد و خود بر تخت سلطنت تكيه زد.^[۱]

1- نك: جاهليت و اسلام (علامه يحيي نوري)، ص 27 و ص 212؛ تاريخ ابن خلدون، ج1، ص 201؛ السيرة النبوية، ج 1، ص 48.

منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی