العروه الوثقی وسیلة النجاة منهاج الصالحین تحریر الوسیلة آراء المراجع
احکام > 15 ربیع الاول:
سريه حمزة بن عبدالمطلب (2 هجری قمری)
پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله پس از استقرار در مدينه منوره و تشكيل حكومت اسلامى، بر آن شد كه دين اسلام را در ساير نقاط عربستان گسترش دهد و عرب هاى شهرنشين، روستانشين و بيابان گرد را با اين پديده رهايى‌بخش آشنا گرداند. ولى وجود طايفه بزرگ قريش و متعصبان مقيم مكه و دشمنى هاى آشكار و پنهان آنان بر ضد پيامبر صلی الله علیه و آله و مسلمانان مهاجر و انصار، هر گونه فعاليت هاى تبليغى پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله را با مشكلات فراوان روبرو مى كرد.
پيامبر صلی الله علیه و آله در برابر دشمنى هاى آنان، اقدام به رزمايش هاى نظامى و قدرتى نمود. آن حضرت براى نخستين بار عموى خود "حمزة بن عبدالمطلب" را در رأس سى نفر از رزمندگان اسلام به سوى ساحل درياى سرخ، محل عبور كاروان بازرگانى قريش اعزام كرد. رزمندگان مسلمان در دو دسته 15 نفرى كه دسته اى به مهاجران و دسته اى ديگر به انصار مدينه تعلق داشت، تنظيم يافته بودند.
آنان به ساحل دريا رسيده و در آن جا با سيصد تن از بازرگانان مكه به سرپرستى "ابوجهل" كه از شام به مكه برمى گشتند، روبرو شدند. مسلمانان آماده نبرد با كفار قريش شده و قصد مصادره دارايى هاى آنان را نمودند.
ولى يكى از سرشناسان عرب به نام "مَجدى بن عمرو" كه هم با مسلمانان و هم با قريش هم‌پيمان بود، پا در ميانى كرد و با تلاش هاى فراوان خويش از وقوع نبرد ميان دو طرف جلوگيرى كرد و هر كدام از آن دو گروه را بسوى شهرشان هدايت نمود.
بدين جهت ابوجهل و بازرگانان قريش به سوى مكه و حمزة بن عبدالمطلب و ساير رزمندگان مسلمان عازم مدينه گرديدند و پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله از اين ماجرا آگاه نمودند و پيامبر صلی الله علیه و آله از كردار آنان اظهار خرسندى فرمود.
منبع: پایگاه دانشنامه اسلامی
