آیةالله العظمی بهجت: « احتياط» يعني براساس نظریۀ تمامي و يا گروهي از مجتهدين وظيفۀ خود را انجام دهد. به اين معني كه اگر مجتهدي كاري را جايز و ديگري حرام مي داند، آن كار را ترك كند و اگر مجتهدي كاري را واجب و ديگري مباح مي داند، آن را بجا آورد.
آیةالله العظمی امام خامنه ای: چون عمل به احتياط مستلزم شناسايى موارد و چگونگى احتياط و صرف وقت بيشتر است، بهتر آن است که مکلّف در احکام دين از مجتهد جامع الشرايط تقليد کند.
مراد از احتياط در موارد آن، رعايت همه احتمالات فقهى است؛ به طورى که مکلّف مطمئن شود که به وظيفه خود عمل کرده است.
آیةالله العظمی وحید خراسانی: {احتیاط یعنی:} مثلاً اگر عده ای از مجتهدین عملی را حرام می دانند و عدّۀ دیگر می گویند حرام نیست، آن عمل را ترک کند، و اگر عملی را بعضی واجب و بعضی جایز می دانند، به جا آورد، پس کسانی که مجتهد نیستند و نمی توانند به احتیاط عمل کنند، باید تقلید نمایند.
آیةالله العظمی مكارم شیرازی: {احتیاط یعنی:} مثلاً اگر بعضي از مجتهدين كاري را حرام و بعضي مباح مي دانند، آن را ترك كند ويا اگر بعضي آن را مستحبّ و بعضي واجب مي دانند آن را حتماً بجا آورد، ولي چون عمل به احتياط مشكل است و احتياج به اطّلاعات نسبتاً وسيعي از مسائل فقهي دارد، راه براي تودۀ مردم غالباً همان مراجعه به مجتهدين و تقليد از آنها است.
آیةالله العظمی شبیری زنجاني: {احتیاط یعنی:} مثلاً اگر هيچ يك از مجتهدين عملي را واجب نمي دانند، ولي برخي آن را حرام دانسته و برخي حرام نمي دانند آن عمل را انجام ندهد.و اگر عملي را هيچ يك حرام نمي دانند، ولي برخي آن را واجب دانسته وبرخي واجب نمي دانندآن را به جا آورد، پس كساني كه مجتهد نيستند و نمي توانند به احتياط عمل كنند، واجب است از مجتهد تقليد كنند.
آیةالله العظمی مظاهری:
توضیح المسائل مراجع؛ مسأله 1 - أجوبةالإستفتائات پاسـخ سـؤال2 و 3